драбі́ны​I мн (лесвіца) Léiter f -, -n, Spróssenleiter f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ві́ты

1. прич. ви́тый;

2. прил. вито́й; винтово́й;

ві́тая ле́свіца — вита́я (винтова́я) ле́стница

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падстаўны́ в разн. знач. подставно́й;

~на́я ле́свіца — подставна́я ле́стница;

~на́я асо́ба — подставно́е лицо́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Bódentreppe

f -, -en ле́свіца на гары́шча

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

шматма́ршавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае многа маршаў ​1 (у 4 знач.). Ад брацкіх магіл савецкіх воінаў да Заходняй Дзвіны па схілу высокага берага будзе спускацца прыгожая шматмаршавая лесвіца. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Rángordnung

f -, -en пара́дак, субардына́цыя, іерархі́чная ле́свіца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Fréitreppe

f -, -n пад’е́зд, га́нак; пара́дная ле́свіца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

прыстаўны́, -а́я, -о́е.

1. Такі, які прыстаўляецца ці можа прыстаўляцца да чаго-н.

Прыстаўное крэсла (у тэатры). Прыстаўная лесвіца.

2. У граматыцы: прыстаўныя гукі — зычныя і галосныя гукі, што ўзнікаюць у пэўных фанетычных умовах у пачатку слова (напр.: «в» у слове «возера», «о» ў слове «Орша»).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спіра́льны Spirál-; spirálförmig;

спіра́льая ле́свіца Wéndeltreppe f -, -n;

спіра́льая спружы́на Spirálfeder f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Stíege

f -, -n

1) ле́свіца, драбі́ны

2) камо́ра

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)