lewy

lew|y

1. левы;

lewy brzeg — левы бераг;

po ~ej ręce — з левага боку;

~a strona — левы бок;

~a! — вайск. левай!;

2. паліт. левы;

lewy kierunek — левы кірунак;

3. перан. разм. левы; фальшывы; несапраўдны;

lewy paszport — фальшывы пашпарт;

lewy towar — левы тавар;

dziecko z ~ej ręki разм. незаконнанароджанае дзіца; байструк;

wstać ~ą nogą — падняцца з левай нагі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Links¦áußen

m -s, - ле́вы кра́йні напада́ючы (футбол)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

left

I [left]

1.

adj.

ле́вы

left turn — паваро́т нале́ва

left bank (of a river) — ле́вы бе́раг, левабярэ́жжа n.

2.

adv.

нале́ва

3.

n.

ле́вы бок

on the left — зьле́ва, на ле́вым баку́

II [left]

v., past & p.p. of leave I

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Крывы́ 1 ’выгнуты, з загібамі’ (ТСБМ, Яруш., Бяльк., Сержп. Грам., Сцяц. Нар., Сл. паўн.-зах.). Укр. кривий, рус. кривой ’тс’, балг. крив, макед. крив, серб.-харв. кри̑в, славен. krȋv ’тс’, польск. krzywy, чэш. křivy, славац. krivy, в.-луж. křiwy, н.-луж. kšiwy, палаб. kraivĕ ’тс’. Прасл. krivъ ’не прамы, несправядлівы, левы’ мае дакладны адпаведнік у літ. kreĩvas ’тс’, лат. krievs ’тс’. Значэнне ’левы’ зафіксавана ў літ. kairė̃ ’левая рука’, лат. keĩre ’тс’, krẽilis krèiss ’левы’ з няясным словаўтваральным статусам (параўн. Фрэнкель, 203). Са славянскіх паралелей толькі серб.-харв. кри̑в зберагло абодва значэнні (’крывы’ і левы’). У астатніх выпадках значэнне ’левы’ было выцеснена прасл. lěvъ (гл. Мартынаў, Изоглоссы, 26). Параўн. Слаўскі, 3, 253–254.

Крывы́ 2 ’зайздросны’ (Жд. 3, ТС). Гл. крывы 1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Leftist, leftist

[ˈleftɪst]

n.

ле́вы -ага, лява́к левака́ m., член ле́вай па́ртыі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

línk, línke

a ле́вы

~e Séite — ле́вы бок, вы́варат (тканіны)

~er Hand — зле́ва, левару́ч

zur ~en Hand — па ле́вую руку́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

абаро́нца, -ы, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -ы, Т-ай (-аю), ж., мн. -ы, -аў.

1. Той, хто каго-, што-н. абараняе, заступнік.

Абаронцы крэпасці.

Абаронцы міру.

А. дзяцей.

2. Адвакат.

На судзе выступіў а.

3. Гулец групы абароны ў футбольнай, хакейнай і пад. камандах.

Левы а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Hálblinke

sub m -n, -n спарт. ле́вы паўсярэ́дні (інса́йд)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

◎ На́йніца ’левы бок адзення’ (мядз., Нар. сл.). Параўн. знайніца ’тс’, што з *ізнаніца (< *из + наниц ’навыварат’). Гл. назнайніцу.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

інса́йд м спарт уст Hálblinke (sub) m -, -n (левы); Hálbrechte (sub) m -n, -n (правы)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)