звя́зны zusámmenhängend; fólgerichtig (лагічны);

звя́зная мо́ва zusámmenhängende [flüssige] Spráche [Réde]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

алагі́чны

(ад а- + лагічны)

нелагічны, несумяшчальны з лагічным мысленнем.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

прэдыка́т, ‑а, М ‑каце, м.

1. У логіцы — тое, што ў суджэнні гаворыцца аб прадмеце суджэння; лагічны выказнік.

2. У граматыцы — тое, што і выказнік.

[Лац. praedicatum.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

logiczny

logiczn|y

лагічны;

~e postępowanie — лагічныя паводзіны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

мара́ль, -і, ж.

1. Сукупнасць прынцыпаў і норм паводзін людзей між сабой і ў адносінах да грамадства.

Чалавек высокай маралі.

2. Лагічны павучальны вывад з чаго-н.

М. байкі.

3. Павучанне, натацыя (разм.).

Чытаць м.

|| прым. мара́льны, -ая, -ае (да 1 знач.).

М. кодэкс.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ілагі́чны

(ад лац. il- = не + лагічны)

які супярэчыць логіцы, недарэчны, неразумны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

аргуме́нт, ‑а, М ‑нце, м.

1. Лагічны довад, які служыць асновай для доказу чаго‑н. Важкі аргумент. Недарэчны, неабходны, пераканаўчы, трапны аргумент. Шукаць аргументы.

2. Спец. Незалежная пераменная велічыня.

[Лац. argumentum.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ма́ксіма

[лац. maxima (sententia) = асноўнае правіла, прынцып]

лагічны або этычны прынцып, норма паводзін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

звя́зны, ‑ая, ‑ае.

1. Добра і паслядоўна выразаны, лагічны (пра выступленне, прамову і пад.). Звязнае выступленне. Звязны адказ. // Суцэльны (пра тэкст). Звязны тэкст дыктанта.

2. Які мае звязнасць (у 2 знач.). Звязная глеба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

reasoning [ˈri:zənɪŋ] n. разважа́нне; лагі́чны ход ду́мкі; аргумента́цыя;

powers of reasoning здо́льнасць разважа́ць;

There is no reasoning with her. Яе не пераканаеш.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)