лагі́чны, -ая, -ае.

1. гл. логіка.

2. Заканамерны, разумны, паслядоўны, які адпавядае законам логікі.

Л. вынік.

Л. учынак.

|| наз. лагі́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лагі́чны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лагі́чны лагі́чная лагі́чнае лагі́чныя
Р. лагі́чнага лагі́чнай
лагі́чнае		 лагі́чнага лагі́чных
Д. лагі́чнаму лагі́чнай лагі́чнаму лагі́чным
В. лагі́чны (неадуш.)
лагі́чнага (адуш.)		 лагі́чную лагі́чнае лагі́чныя (неадуш.)
лагі́чных (адуш.)
Т. лагі́чным лагі́чнай
лагі́чнаю		 лагі́чным лагі́чнымі
М. лагі́чным лагі́чнай лагі́чным лагі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лагі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лагі́чны лагі́чная лагі́чнае лагі́чныя
Р. лагі́чнага лагі́чнай
лагі́чнае		 лагі́чнага лагі́чных
Д. лагі́чнаму лагі́чнай лагі́чнаму лагі́чным
В. лагі́чны (неадуш.)
лагі́чнага (адуш.)		 лагі́чную лагі́чнае лагі́чныя (неадуш.)
лагі́чных (адуш.)
Т. лагі́чным лагі́чнай
лагі́чнаю		 лагі́чным лагі́чнымі
М. лагі́чным лагі́чнай лагі́чным лагі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лагі́чны

1. логи́ческий;

~ныя катэго́рыі — логи́ческие катего́рии;

~ная памы́лка — логи́ческая оши́бка;

2. логи́чный, логи́ческий;

л. адка́з — логи́ческий (логи́чный) отве́т;

3. (последовательный, закономерный) логи́чный;

быць ~ным — быть логи́чным;

л. ўчы́нак — логи́чный посту́пок;

○ л. на́ціск — логи́ческое ударе́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лагі́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да логікі (у 1 знач.). Лагічныя катэгорыі. Лагічны метад.

2. Заснаваны на законах логікі; які адпавядае законам логікі. Лагічнае мышленне. □ Было нешта падобнае на праўду ў падасланым лісце. Аб гэтым гаварылі лагічныя довады, з якімі нельга было не пагадзіцца. Лынькоў. // Выяўлены, устаноўлены з дапамогай законаў логікі. Лагічная памылка.

3. Абумоўлены самім характарам, унутранай заканамернасцю чаго‑н.; непазбежны, заканамерны. Само сабою, як лагічны вынік, як завяршэнне ўсіх думак і разважанняў, узнікла адно простае і шчырае пытанне. Кулакоўскі.

4. Паслядоўны, разумны. Быць лагічным. Лагічны ўчынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лагі́чны lógisch, fólgerichtig;

лагі́чны вы́вад lógischer Schluss

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ло́гіка, -і, ДМ -гіцы, ж.

1. Навука аб законах і формах мыслення.

Дыялектычная л.

2. Ход разважанняў, вывадаў.

Выдатная л.

3. Унутраная заканамернасць чаго-н.

Л. падзей.

|| прым. лагі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лагі́чны

(гр. logikos)

1) заснаваны на законах логікі, выяўлены з яе дапамогай (напр. л. метад, л. вывад);

2) абумоўлены ўнутранай заканамернасцю чаго-н., непазбежны, неабходны (напр. л-ае развіццё падзей, л. вынік).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

лагі́чны

(гр. logikos)

1) заснаваны на законах логікі, выяўлены з яе дапамогай (напр. л. вывод, л. метад);

2) абумоўлены ўнутранай заканамернасцю чаго-н., непазбежны, неабходны (напр. л-ае развіццё падзей).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Націск лагічны, гл. Лагічны націск

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)