прэдыка́т, ‑а, М ‑каце, м.

1. У логіцы — тое, што ў суджэнні гаворыцца аб прадмеце суджэння; лагічны выказнік.

2. У граматыцы — тое, што і выказнік.

[Лац. praedicatum.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)