дырыжы́раваць

(рус. дирижировать, ад фр. diriger = кіраваць)

кіраваць хорам, аркестрам, оперным ці балетным спектаклем.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

handle​2 [ˈhændl] v.

1. кірава́ць; ажыццяўля́ць кантро́ль, кантралява́ць

2. чапа́ць, крана́ць, датыка́цца рука́мі

3. кірава́ць (машынай, станком і да т.п.)

4. гандлява́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

налажы́цца сов., разг. наловчи́ться, навы́кнуть;

ён налажы́ўся кірава́ць тра́ктарам — он наловчи́лся управля́ть тра́ктором

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распара́длівы, ‑ая, ‑ае.

Які ўмее добра кіраваць, распараджацца чым‑н. Распарадлівы старшыня. Распарадлівы камандзір.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ару́даваць, -дую, -дуеш, -дуе; -дуй; незак. (разм.).

1. чым. Дзейнічаць пры дапамозе чаго-н.

А. лапатай.

2. Распараджацца, праяўляць дзейнасць (звычайна адмоўную), кіраваць чым-н., гаспадарыць дзе-н.

На дачы арудаваў злодзей.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зага́дваць

1. гл. загадаць;

2. (кіраваць) léiten vt, verwálten vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

rządzić

незак. правіць, кіраваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

неперахо́дны, ‑ая, ‑ае.

У граматыцы — які не можа кіраваць вінавальным склонам без прыназоўніка. Непераходныя дзеясловы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэжысі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., што.

Кіраваць пастаноўкай спектакля, кінафільма, весці рэжысёрскую работу. Рэжысіраваць п’есу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

supervise [ˈs(j)u:pəvaɪz] v. кантралява́ць; кірава́ць; нагляда́ць за (чым-н., кім-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)