Léghuhn, Légehuhn

n -(e)s, -hühner ку́рыца-нясу́шка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

goose [gu:s] n. (pl. geese) гусь

♦

the goose that lays the golden eggs ≅ ку́рыца, што нясе́ залаты́я я́йкі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

chicken [ˈtʃɪkɪn] n.

1. кураня́, куранё

2. птушаня́, птушанё

3. ку́рыца, кура́ціна (страва)

4. infml баязлі́вец, мо́края ку́рыца

♦

a chicken-and-egg situation/problem сітуа́цыя/прабле́ма, у яко́й ця́жка адро́зніць прычы́ну ад вы́ніку;

don’t count your chickens before they’re hatched кураня́т уво́сень лі́чаць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

квахтуха, ✂ і квактуха, ✂, ж.

Курыца, якая выседжвае або выводзіць куранят.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

грэ́бацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

Разм. Грэбціся, корпацца. — Наляціць Доньку ад камандзіра, — пачуў .. [Дзямід Сыч] за сваёй спіною ажыўлены голас Ражанскага, — грэбаецца, як тая курыца. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саката́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. сакатаць, а таксама гукі гэтага дзеяння. З крапівы з пярэпалахам выскачыла курыца, зайшлася ў радасным сакатанні. Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

смарку́н, ‑а. м.

Разм. зневаж. Тое, што і смаркач (у 3 знач.). [Дзяўчаты:] — Работнічкі з вас, смаркуны няшчасныя, ямку рые каторы, як курыца грабе! Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сакату́ха, ‑і, ДМ ‑тусе, ж.

1. Курыца. Аб’есца сакатуха ячменем, зверне [валлё] на бок, — цётка нясе чубатку да Стусіны. Рылько.

2. Разм. Жан. да сакатун.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

галанка, ✂, ж. (разм.).

  1. Жывёла (самка) галандскай пароды (карова, курыца).

  2. Пакаёвая печ, звычайна кафельная.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

◎ Пу́таніца ’курыца, якая нясе яйкі ў розных месцах’ (ст.-дар., Жыв. НС). Хутчэй за ўсё, ад пу́таць ’блытаць; уводзіць у зман’, магчыма, на базе пераасэнсаванага пу́тачка ’курачка’, пу́ця ’курыца’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)