вы́плат, -ту м. рассро́чка ж.;

купі́ць на в. — купи́ть в рассро́чку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

kupić

зак. купіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Ку́піцца ’тлець, гарэць (пра торф)’ (Сл. паўн.-зах.). Гл. ку́піць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

раскупі́ць, ‑куплю, ‑купіш, ‑купіць; зак., што.

Купіць па частках усё (пра некалькіх, многіх пакупнікоў). — А я білетаў не дастаў, — бесклапотна паведаміў Віцька. — Раскупілі. Савіцкі. — Раскупілі па дзялянках усю пушчу. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аго́раць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

1. Купіць, набыць што-н. з цяжкасцю.

А. кватэру.

2. Справіцца з чым-н.; здолець зрабіць што-н.

А. работу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

газе́та, -ы, ДМ -зе́це, мн. -ы, -зе́т, ж.

Перыядычнае друкаванае выданне інфармацыйнага характару звычайна на вялікіх лістах.

Купіць газету.

Працаваць у газеце (перан.).

|| прым. газе́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

купля́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. купляць — купіць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закупі́ць, ‑куплю, ‑купіш, ‑купіць; зак., каго-што.

1. Купіць каго‑, што‑н., звычайна у вялікай колькасці; запасціся чым‑н. шляхам закупу ​1. Закупіць прамысловае абсталяванне. Закупіць племянную жывёлу.

2. Уст. Падкупіць падачкамі, гасцінцамі. Закупіць сведак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Купе́ць, ку́паць ’тлець’ (ТС). Гл. капцець. Гэтыя словы суадносяцца фармальна, як *koup‑/kuop. Гл. купіць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

задобрыць; купіць (разм.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)