Аку́бкі ’сыраежкі, Russula rubra Fr.’ (Касп.) да кубак (гл.). Параўн. кубарыкі (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

эмалірава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад эмаліраваць.

2. у знач. прым. Пакрыты эмаллю (у 1 знач.). Фрося працадзіла малако, наліла эмаліраваны кубак сырадою. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Кру́жык ’чарпак для вады’ (Федар. Рук.), ’кубак’ (Сцяшк., Сл. паўн.-зах.). Гл. кружка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

teacup

[ˈti:kʌp]

n.

ку́бак на гарба́ту

•

- storm in a teacup

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

cup​1 [kʌp] n.

1. ку́бак; зме́сціва ку́бка;

a china cup фарфо́равы ку́бак;

a cup of tea ку́бачак ча́ю

2. ке́ліх, ча́рка, ча́ша

3. доля, лёс;

a bitter cup го́ркая до́ля

4. вы́піўка

5. sport ку́бак;

win the cup вы́йграць ку́бак

6. што-не́будзь у фо́рме ку́бка;

the cup of a flower ча́шачка кве́ткі

♦

in one’s cups dated падпі́ты, пад ча́ркай;

not my cup of tea infml не то́е, што мне падаба́ецца/падыхо́дзіць/пасу́е;

there’s many a slip between the cup and the lip ≅ не кажы́ гоп, паку́ль не пераско́чыш

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

cup

[kʌp]

n.

1) ку́бак -ка m.

2) ча́рка f.

3) ча́ша f.

4) падвяно́чак -ка m. (кве́ткі)

5) Sport перахо́дны ку́бак

•

- in one’s cups

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Wánderpokal

m -s, -e спарт. перахо́дны ку́бак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Cup, kap

n -s, -s спартыўны ку́бак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Мача́йка ’кубак з вадой, у які мачалі пальцы ў час прадзення’ (ганц., Сл. ПЗБ). Да мача́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Куб 1 ’геаметрычнае цела’ (ТСБМ). Запазычанне праз рускую мову з нямецкай або непасрэдна з лацінскай (ням. Kubus, лац. cubus) (Шанскі, 2, 8, 427).

Куб 2 ’пасудзіна цыліндрычнай формы’ (ТСБМ). Укр. куб, рус. куб ’тс’, ст.-рус. кубъ ’кубак’, н.-луж. kub ’кубак’. Фактычна, апрача ніжнелужыцкіх форм, толькі ўсходнеславянскае. Індаеўрапейскія паралелі: ст.-грэч. κύμβος ’келіх, кубак’, ст.-інд. kumbháḥ ’гаршчок, збанок’. Формы сведчаць аб насавым гуку ў корані. Таму, калі лічыць славянскія лексемы спрадвечнымі, трэба рэканструяваць прасл. kǫbъ. Альтэрнацыя ǫ/u ў даным выпадку малаверагодная (параўн. Слаўскі, SO, 18, 261). Гл. Махэк₂, 243–244.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)