wry [raɪ] adj. крывы́, скры́ўлены, скасабо́чаны;

a wry comment ірані́чная заўва́га;

make/pull a wry face скрыві́цца ў грыма́се

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Крыве́ц ’аднавокі’ (Мат. Гом.). Пераход значэння *крывы* > ’аднавокі’ агульнаславянскае. Параўн. крываокі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

crooked

[ˈkrʊkɪd]

adj.

1) крывы́, загну́ты, скру́чаны

2) несумле́нны, круце́льскі; няпра́вільны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Крыво́к ’кулік’ (Мат. Гом.). Магчыма, так названы паводле «крывых скачкоў». Гл. крывы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

курві́метр

(ад лац. curvus = крывы + -метр)

прыбор для вымярэння даўжыні крывых ліній на планах і картах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

askew1 [əˈskju:] adj. крывы́, ко́сы, касы́; перако́шаны, нахі́лены набо́к;

His hat was slightly askew. Яго капялюш быў крыху набакір.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Каркалі́стыкрывы, кусцісты’ (Нар. сл.). Таксама ад каркаль з дапамогай суфікса ‑іст‑ (гл. каркаліна).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

one-sided

[,wʌnˈsaɪdɪd]

adj.

1) аднабако́вы, неаб’екты́ўны; прадузя́ты

2) няро́ўны

3) аднабо́кі; крывы́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

garbaty

1. гарбаты;

garbaty nos — гарбаты нос;

2. скрыўлены; перакрыўлены; крывы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Карачава́ты ’моцна скрыўлены, пакрыўлены, крывы, пакручаны (пра дрэва)’ (Нар. лекс.) (гл. карачкі і карачун у значэнні ’крывое дрэва’, гл. таксама карачу наваты).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)