krajać na plasterki (w kostkę) — рэзаць лустамі (на кавалкі);
krajać chleb — кроіць хлеб;
2.разм. рэзаць, аперыраваць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
кро́ены
1.прич., порт. кро́енный;
2.прич. ре́занный, наре́занный;
1, 2 см.кро́іць1, 2;
3.прил., спец. кроёный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
◎ По́ртачка ’зрэбны, палатняны ніз у кашулі’ (баран., ваўк., Сл. ПЗБ), тартынка ’прарэх у сарочцы’ (бабр., КЭС). Звязана з назвай тканіны порт (гл.) і матывывана значэннем ’кроіць, разразаць’, адсюль значэнне ’прарэх’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
zúschneiden
*vt
1) кро́іць (адзенне)
2) (aufA) прымярко́ўваць, дапасо́ўваць (што-н. да чаго-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
кро́еннеср.
1.порт. крое́ние, кро́йка ж.;
2. ре́зка ж.; ре́зание, наре́зка ж.; нареза́ние;
1, 2 см.кро́іць1, 2
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Скро́йка ‘луста хлеба’ (Байк. і Некр.). Рус.дыял.скрой, скро́я, скро́ек ‘тс’, укр.скро́йка ‘выкрайка’, чэш.skrojek ‘скібка хлеба; скрылік чаго-небудзь’, серб.-харв.скро̑ка ‘адрэзак; сегмент’. Да скроіць < кроіць (гл.) з суф. ‑к(а).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
скі́бачка, ‑і, ДМ ‑чцы; Рмн. ‑чак; ж.
Памянш.-ласк.да скіба. Тамара, каб не пакрыўдзіць гаспадыні, узяла тоненькую скібачку. Яна пераламалася ў руках, пасыпаліся крошкі на белы абрус.Гурскі.Гарбач кроіць на скібачкі сухі чорны акраец і налівае ў шклянкі малака.Мурашка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перакро́іць, ‑крою, ‑кроіш, ‑кроіць; зак., што.
1. Пакроіць што‑н. нанава, іначай. Перакроіць сукенку.//перан. Змяніць, перарабіць што‑н. карэнным чынам. У другой паэме А. Бялевіча — роздум аб дружбе, аб каханні і праклён вайне, што перакроіла па-свойму чалавечыя лёсы, адабрала ў людзей шчасце.Гіст. бел. сав. літ.
2. Пакроіць усё, многае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Перакрой: перакрой малады ’месяц у другой квадры’, перакру́й маладзіка ’тс’ (капыл., лоеў., ЛА, 2), укр.перекрій ’тс’, рус.перекрой, ’змена фазы месяца; пачатак сходных дзён пасля поўні; поўня’, стараж.-рус.перекрой ’пачатак сходных дзён пасля поўні’ (1282 г.). Усходнеславянскае ўтварэнне, што ўзыходзіць да прасл.*per‑krojiti ’перакроіць’, гл. кро́іць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
rankle
[ˈræŋkəl]
v.i.
1) гнаі́цца
2) бале́ць; му́чыць, гры́зьці; кро́іць сэ́рца
The memory of the insult rankled in his mind — Успамі́н пра абра́зу ўсё яшчэ́ яго́ му́чыў
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)