neuron [ˈnjʊərɒn] n. anat. нейро́н, нерво́вая кле́тка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

грудны́ в разн. знач. грудно́й;

~но́е дзіця́ — грудно́й ребёнок;

г. го́лас — грудно́й го́лос;

~на́я кле́тка — грудна́я кле́тка;

○ ~на́я жа́ба — грудна́я жа́ба

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

грудны́, ‑ая, ‑ое.

1. Які мае адносіны да грудзей (у 1 знач.). Грудныя пазванкі. Грудны боль.

2. Які корміцца малаком маткі. Грудное дзіця.

•••

Грудная жаба гл. жаба.

Грудная клетка гл. клетка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зало́зісты, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да залозы. Залозістая тканка. Залозістая клетка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гаме́та, ‑ы, ДМ ‑меце, ж.

Рухомая палавая клетка раслінных і жывёльных арганізмаў.

[Грэч. gamētós — здольны уступаць у шлюб.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нейро́н, ‑а, м.

Спец. Нервовая клетка разам з адросткамі, якія ад яе адыходзяць.

[Ад грэч. néuron — валакно, нерв.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мікро́бны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мікроба. Мікробная клетка. // Выкліканы мікробамі. Мікробная інфекцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

white cell [ˈwaɪtˌsel] n. physiol. бе́лая крывяна́я кле́тка, лейкацы́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зіго́та, ‑ы, ДМ ‑гоце, ж.

Клетка, якая ўтвараецца ў выніку апладнення, зліцця палявых клетак.

[Ад грэч. zygōtē — злітая ў пару.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кураня́чы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кураняці. Куранячы пух. // Прызначаны для куранят. Куранячая клетка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)