разу́мны, -ая, -ае.

1. Такі, якому дадзены розум; надзелены розумам.

Разумная істота.

2. Кемлівы, разважлівы, надзелены жыццёвай мудрасцю.

Р. чалавек.

3. Які сведчыць аб розуме, разважлівасці.

Разумная думка.

Разумнае слова.

4. Які адпавядае абставінам; мэтазгодны.

Разумная арганізацыя працы.

|| наз. разу́мнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паня́тлівы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і кемлівы. Дзядзька Анікей сказаў мне: — Ты хлопец панятлівы, праз які год з цябе выйдзе кравец лепшы за мяне. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Мыслі́вы 1 ’кемлівы’ (нараўл., Мат. Гом.). Укр. мисли́вий ’разумны, кемлівы’, рус. тамб. мысливый ’тс’, ст.-польск. myśliwy ’чалавек, які думае, задумваецца’, чэш. myslivý, серб.-харв. misliv, mišļiv. Прасл. myslivь. Да мы́сліць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

obrotny

паваротлівы, спрытны, кемлівы, прадпрымальны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

łebski

разм. кемлівы, цямлівы, разумны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Ке́мны ’кемлівы’ (ТСБМ, КЭС, лаг., Гарэц.). Гл. кеміць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

verständnisinnig

a

1) ця́млівы, ке́млівы

2) спачува́льны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

упра́ўны разм. behänd(e), flink, fix (жвавы, кемлівы); rührig (рухавы); ánstellig (спрытны)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

intelligent

[ɪnˈtelɪdʒənt]

adj.

1) разу́мны, інтэліге́нтны

2) ке́млівы; прані́клівы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

shrewd [ʃru:d] adj. прані́клівы; ке́млівы; разу́мны;

a shrewd remark тра́пная заўва́га;

make a shrewd guess дакла́дна ўгада́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)