Памочнік майстра. Праз нейкі тыдзень Салаўёў лічыўся ўжо ўладальнікам шавецкай майстэрні з правам карыстацца паслугамі падмайстра.Асіпенка.Васьмігадовым хлапчуком Косця батрачыў у кулакоў, быў вучнем, падмайстрам у саматужніка-шаўца.«Полымя».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
канфіска́цыя, ‑і, ж.
Прымусовае бязвыплатнае адняцце грошай або маёмасці ў карысць дзяржавы. Канфіскацыя памешчыцкіх зямель. Канфіскацыя маёмасці.// Забарона карыстацца творамі друку, прадаваць іх. Канфіскацыя кнігі. □ Амаль усе нумары газеты падвяргаліся канфіскацыі паліцыяй.Шакун.
[Лац. confiscatio.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Autorität
f -, -en аўтарытэ́т; уплыў
~ geníeßen* — карыста́цца аўтарытэ́там
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
вы́крайка, ‑і, ДМ ‑крайцы; Рмн. ‑краек; ж.
Узорная форма, па якой крояць часткі адзення, абутку і пад. Пакуль Наталля Яўхімаўна выкрайку робіць, Валерыя дзяўчынкам паказвае, як правільна іголку трымаць, як напарсткам карыстацца.Нядзведскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бібліята́ф
(ад гр. biblion = кніга + taphos = магіла)
«магільшчык кніг» — жартаўлівая назва ўласніка бібліятэкі, які не дазваляе іншым карыстацца ёю.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
карыста́нне, ‑я, н.
Дзеяннепаводледзеясл.карыстацца (у 1 знач.). Зручны для карыстання. Месцы агульнага карыстання. □ — У дакуменце павінна быць напісана, што памешчык Абхазава адмаўляецца ад карыстання лесам і лугам, якія ён захапіў у сялян Сабакучава.Самуйлёнак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аперы́раваць
(лац. operre)
1) рабіць хірургічную аперацыю;
2) выконваць якія-н. дзеянні, дзейнічаць;
3) карыстацца чым-н. (напр. а. лічбамі).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
przywilej, ~u
м. прывілея;
korzystać z ~u — карыстацца прывілеяй
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
autorytet, ~u
м. аўтарытэт;
cieszyć się ~em — карыстацца аўтарытэтам
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
аперы́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак.
1.таксамазак., каго. Рабіць (зрабіць) каму‑н. аперацыю (у 1 знач.). Аперыраваць хворага.
2. Праводзіць, выконваць ваенныя аперацыі.
3.чым. Карыстацца чым‑н., выконваць пэўныя дзеянні над чым‑н. Аперыраваць лічбамі. Аперыраваць фактамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)