usschachten

vt капа́ць (шахту, катлаван)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

drip2 [drɪp] v. ка́паць, па́даць кро́плямі;

The tаp is dripping. З крана капае вада.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дакапа́ць

1. (дакончыць капаць) zu nde grben*;

2. гл дакапацца

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

гаро́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Разм. Агарод. Ой, урадзіла У гародзе рэпа. А мне, маладой, Капаць яе трэба. Дзеружынскі.

•••

Гарод гарадзіць гл. гарадзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рыць, ры́ю, ры́еш, ры́е; ры́ты; незак., што.

1. Капаць, раскопваць рыхлае, сыпкае (лычом, рылам); капаючы, даставаць з зямлі, вырываць.

Свіння рые пожню.

Дзік рые бульбу.

2. Вымаючы зямлю, рабіць паглыбленне (пра жывёл).

Барсук рые нару.

|| зак. вы́рыць, -рыю, -рыеш, -рые; -рыты.

В. нару.

|| наз. рыццё, -я́, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

bggern

vt капа́ць; чэ́рпаць; чы́сціць (землечарпалкай)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

капа́ны і ко́паны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад капа́ць.

2. у знач. прым. Вычасаны з дрэва, выкапанага з коранем; не гнуты (пра полаз).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

pit2 [pɪt] v.

1. капа́ць я́му; пакіда́ць сляды́, ме́ткі

2. (against) паме́рацца сі́ламі (з кім-н.), ду́жацца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Купа́лнік ’доўгая спадніца з грубага саматканага матэрыялу, якую надзявае жанчына капаць бульбу’ (Нар. лекс.). Да капальнік. Гл. капаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

грэ́бці, грабу́, грабе́ш, грабе́; грабём, грабяце́, грабу́ць; гроб, грэ́бла; грабі́; незак.

1. Збіраць у адно месца, зграбаць граблямі, віламі і пад.

Г. сена.

2. Працаваць вёсламі, плывучы ў лодцы.

3. Разграбаць, капаць.

Г. пясок.

4. перан. 3 прагнасцю браць, захопліваць сабе.

Г. дабро.

Кожная курыца пад сябе грабе (з нар.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)