перапланава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак., што.
Спланаваць нанава, змяніць план чаго‑н. Перапланаваць забудову квартала.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
venue [ˈvenju:] n. ме́сца сустрэ́чы (для правядзення перамоў, спаборніцтваў і да т.п.);
change the venue змяні́ць ме́сца сустрэ́чы
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
перафразава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., што.
Змяніць (змяняць) форму падачы чыіх-н. слоў, выслоўяў, фраз і пад.
|| незак. перафразо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. перафразо́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
пераўтвары́ць, ‑твару, ‑творыш, ‑творыць; зак., што.
Змяніць што‑н. карэнным чынам; перабудаваць. Пераўтварыць свет. Пераўтварыць прыроду.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Разду́мацца ’падумаць і змяніць ранейшы намер, рашэнне’ (Др.-Падб.), рус. смал. разду́маться ’перадумаць’. Ад раз- і ду́маць (гл.) як антонім да наду́мацца ’прыняць рашэнне’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
павярну́ць, -вярну́, -ве́рнеш, -ве́рне; -вярні́; -ве́рнуты; зак.
1. каго-што. Варочаючы, змяніць становішча каго-, чаго-н.
П. ключ.
П. хворага на бок.
2. каго-што і без дап. Змяніць напрамак, шлях руху.
П. з вуліцы ў завулак.
П. каня назад.
Дарога павярнула ў лес.
3. перан., што. Даць чаму-н. іншы напрамак, развіццё.
П. гаворку на іншы лад.
П. справу па-свойму.
|| незак. паваро́чваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. паваро́т, -у, М -ро́це, мн. -ы, -аў, м.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
з..., прыстаўка (гл. с...).
Ужываецца замест «с...» перад звонкімі зычнымі, напрыклад: збіць, звезці, здужаць, змяніць, змалоць, зрушыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Прыжу́рыць ’змяніць колер ад агню, але не прыгарэць’ (бяроз., Жд. 3), прыжаўрэ́ць ’зачырванець, запунсавець’ (Ласт.). Прэфіксальнае ўтварэнне ад жу́раць/журэ́ць (гл.), якое працягвае прасл. *žur‑ ’тлець’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
рэфармава́ць, ‑мую, ‑муеш, ‑муе; зак. і незак., што.
Пераўтварыць (пераўтвараць), змяніць (змяняць) пры дапамозе рэформ. Рэфармаваць грашовую сістэму.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
завярну́ць, -вярну́, -ве́рнеш, -ве́рне; -вярні́; -ве́рнуты; зак.
1. каго-што і без дап. Змяніць напрамак, шлях руху; павярнуць.
З. назад.
З. каня налева.
З. кароў ад шкоды.
Машына завярнула ў бок лесу.
Дарога завярнула да ракі.
2. што. Паварочваючы, змяніць становішча чаго-н.
З. назад рукі каму-н.
3. Зайсці мімаходам (разм.).
З. да знаёмых.
4. каго-што. Заваліць, закідаць чым-н. (разм.).
З. яму зямлёй.
◊
Завярнуць аглоблі (разм.) — пайсці, паехаць назад, не дасягнуўшы мэты.
|| незак. заваро́чваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)