паві́нен, -нна, у знач. вык.

1. каму. Абавязаны аддаць доўг.

Сусед мне п. пяцьдзясят рублёў.

2. з інф. Абавязаны зрабіць што-н.

Мы павінны змагацца за мір.

3. з інф. Пра тое, што адбудзецца абавязкова, непазбежна або мяркуецца адбыцца.

Ён п. хутка з’явіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

аніба́лаў, ‑лава.

У выразе: анібалава клятва — выраз, які ўжываецца для абазначэння цвёрдай рашучасці змагацца з кімабо з чым‑н. да канца.

[Ад імя карфагенскага палкаводца Анібала (247–183 да н. э.), які, паводле падання, яшчэ хлопчыкам пакляўся быць усё жыццё непрымірымым ворагам Рыма.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

strive [straɪv] v. (strove, striven or strived) fml

1. (for/after) стара́цца, прыклада́ць намага́нні;

strive for victory змага́цца за перамо́гу strive for smth. імкну́цца дабі́цца чаго́-н.

2. (against/with) змага́цца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

супрацьбо́рстваваць, ‑ствую, ‑ствуеш, ‑ствуе; незак.

Кніжн. Змагацца з кім‑, чым‑н., супраць каго‑, чаго‑н.; супрацьдзейнічаць каму‑, чаму‑н. Супрацьборстваваць рэакцыйным сілам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

fight​2 [faɪt] v. (fought)

1. змага́цца, ваява́ць; бі́цца;

fight racism/corruption/poverty змага́цца з расі́змам/кару́пцыяй/гале́чай;

fight (against) an enemy змага́цца су́праць во́рага;

fight for independence змага́цца за незале́жнасць

2. (with smb. over/about smth.) спрача́цца

♦

fight a losing battle рабі́ць што-н. без надзе́і на по́спех;

fight tooth and nail змага́цца ве́льмі рашу́ча

fight off [ˌfaɪtˈɒf] phr. v.

1. перамагчы́; спра́віцца, адо́лець, асі́ліць She fought off the illness. Яна (хутка) справілася з хваробай.

2. адбі́ць, адагна́ць;

They fought off the enemy. Яны адбілі ворага.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

оспа́ривать несов.

1. (выражать несогласие) аспрэ́чваць, пярэ́чыць;

2. (добиваться чего-л.) аспрэ́чваць, спрача́цца (за што), змага́цца (за што);

оспа́ривать зва́ние чемпио́на ми́ра по ша́хматам змага́цца за зва́нне чэмпіёна све́ту па ша́хматах;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

borykać się

незак. дужацца, барукацца; змагацца;

borykać się z codziennymi kłopotami — змагацца са штодзённымі клопатамі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

канкуры́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак.

1. Сапернічаць, змагацца з кім‑н. за лепшыя вынікі ў чым‑н.

2. Удзельнічаць у канкурэнцыі (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ту́зацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак.

1. Рабіць хуткія, рэзкія рухі, рыўкі.

Бездапаможна т. ў вадзе.

2. Мучыцца, робячы што-н. (разм.).

Т. на сваім палетку.

3. Штурхаць адзін аднаго, біцца, змагацца (разм.).

Хлопчыкі тузаліся.

|| аднакр. тузану́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

брэцёр

(фр. bretteur, ад brette = шпага)

уст. чалавек, які шукае прычыну, каб змагацца на дуэлі; дуэлянт, скандаліст.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)