згуртава́ны geschlóssen; éinig, éinmütig;

змага́цца згуртава́нымі рада́мі in geschlóssenen Réihen kämpfen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

labour​2 [ˈleɪbə] v. BrE

1. (цяжка) працава́ць

2. змага́цца, ве́сці барацьбу́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

брэцёр

(фр. bretteur, ад brette = шпага)

уст. чалавек, які шукае прычыну, каб змагацца на дуэлі; дуэлянт, скандаліст.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

процібо́рстваваць, ‑ствую, ‑ствуеш, ‑ствуе; незак., каму-чаму.

Кніжн. Змагацца супраць каго‑, чаго‑н., процідзейнічаць каму‑н. Проціборстваваць сіле. Проціборстваваць злу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паві́нен, -нна, у знач. вык.

1. каму. Абавязаны аддаць доўг.

Сусед мне п. пяцьдзясят рублёў.

2. з інф. Абавязаны зрабіць што-н.

Мы павінны змагацца за мір.

3. з інф. Пра тое, што адбудзецца абавязкова, непазбежна або мяркуецца адбыцца.

Ён п. хутка з’явіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аніба́лаў, ‑лава.

У выразе: анібалава клятва — выраз, які ўжываецца для абазначэння цвёрдай рашучасці змагацца з кімабо з чым‑н. да канца.

[Ад імя карфагенскага палкаводца Анібала (247–183 да н. э.), які, паводле падання, яшчэ хлопчыкам пакляўся быць усё жыццё непрымірымым ворагам Рыма.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

strive [straɪv] v. (strove, striven or strived) fml

1. (for/after) стара́цца, прыклада́ць намага́нні;

strive for victory змага́цца за перамо́гу strive for smth. імкну́цца дабі́цца чаго́-н.

2. (against/with) змага́цца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

супрацьбо́рстваваць, ‑ствую, ‑ствуеш, ‑ствуе; незак.

Кніжн. Змагацца з кім‑, чым‑н., супраць каго‑, чаго‑н.; супрацьдзейнічаць каму‑, чаму‑н. Супрацьборстваваць рэакцыйным сілам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

fight​2 [faɪt] v. (fought)

1. змага́цца, ваява́ць; бі́цца;

fight racism/corruption/poverty змага́цца з расі́змам/кару́пцыяй/гале́чай;

fight (against) an enemy змага́цца су́праць во́рага;

fight for independence змага́цца за незале́жнасць

2. (with smb. over/about smth.) спрача́цца

♦

fight a losing battle рабі́ць што-н. без надзе́і на по́спех;

fight tooth and nail змага́цца ве́льмі рашу́ча

fight off [ˌfaɪtˈɒf] phr. v.

1. перамагчы́; спра́віцца, адо́лець, асі́ліць She fought off the illness. Яна (хутка) справілася з хваробай.

2. адбі́ць, адагна́ць;

They fought off the enemy. Яны адбілі ворага.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

оспа́ривать несов.

1. (выражать несогласие) аспрэ́чваць, пярэ́чыць;

2. (добиваться чего-л.) аспрэ́чваць, спрача́цца (за што), змага́цца (за што);

оспа́ривать зва́ние чемпио́на ми́ра по ша́хматам змага́цца за зва́нне чэмпіёна све́ту па ша́хматах;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)