аніба́лаў, ‑лава.

У выразе: анібалава клятва — выраз, які ўжываецца для абазначэння цвёрдай рашучасці змагацца з кімабо з чым‑н. да канца.

[Ад імя карфагенскага палкаводца Анібала (247–183 да н. э.), які, паводле падання, яшчэ хлопчыкам пакляўся быць усё жыццё непрымірымым ворагам Рыма.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)