Verbum

fight​² [faɪt] v. (fought)

1. змага́цца, ваява́ць; бі́цца;

fight racism/corruption/poverty змага́цца з расі́змам/кару́пцыяй/гале́чай;

fight (against) an enemy змага́цца су́праць во́рага;

fight for independence змага́цца за незале́жнасць

2. (with smb. over/about smth.) спрача́цца

♦

fight a losing battle рабі́ць што-н. без надзе́і на по́спех;

fight tooth and nail змага́цца ве́льмі рашу́ча

fight off [ˌfaɪtˈɒf] phr. v.

1. перамагчы́; спра́віцца, адо́лець, асі́ліць She fought off the illness. Яна (хутка) справілася з хваробай.

2. адбі́ць, адагна́ць;

They fought off the enemy. Яны адбілі ворага.