звязка са стужкі ў выглядзе вузла і дзвюх свабодна выпушчаных петляў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
cord[kɔ:d]n.
1. вяро́ўка, або́рка, шнуро́к, матузо́к
2.electr. шнур
3.anat.звя́зка;
vocal cords галасавы́я звя́зкі
4.pl.cordsinfml штаны́ з рубча́стага плі́су або́ вельве́ту
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
◎ Клуні́цца ’задыхацца’ (Нік.). Няясна. Параўн., аднак, клунак у значэнні ’вязка, звязка’, тады *клуніць ’звязваць’ > Жлуніцца ’звязваццаʼжлуніцца ’задыхацца’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
сця́жкаж
1.тэх (злучэнне) Kúpplung f -, -en, Verbíndung f -, -en; Zusámmenfügen n -s, - (злучэнне, звязка, счапленне);
2.буд Verschlúss m -es, -schlüsse
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Стуз ‘звязка’: стуз кніжак (слонім., ЖНС), ‘бярвенні, сашчэпленыя, звязаныя чым-небудзь’ (Нар. Гом.). Гл. стус, а таксама наступнае слова.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Кулі́сак ’сноп, абмалочаны не да канца’ (Нар. лекс.). Балтызм. Параўн. літ.kūlys ’звязка, сноп доўгай саломы’ (Лаўчутэ, Балтизмы, 14–15).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Пак ’стос або звязка пэўных прадметаў’ (ТСБМ, Нас., Гарэц., Яруш., ТС), ’скрыня, у якую ссыпаюць муку’ (Інстр. 1, Сл. ПЗБ), ’пенал’ (Шат.). Праз польск.pak, paka з ням.Packen, Pack ’пакет, звязка’, таксама як і рус.пак (аб апошнім гл. Фасмер, 3, 188). Пакава́ць з польск.pakować; дзеяслоў адзначаны ў ст.-бел.: паковати < ст.-польск.pakować (Булыка, Лекс. запазыч., 248).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Мі́канькі ’плоскуні без насення’ (езярышч., ДАБМ), рус.калін.ми́квенница ’мужчынскія каноплі’, серб.-харв.mikavnica ’звязка трапанага льну’. Да мы́каць2 (гл.).