beláufen

*

1.

vt

1) аббе́гчы

2) абця́гваць, заця́гваць (смугой і г.д.)

2.

vi (s) цямне́ць; заця́гвацца (чым-н.)

3.

(sich)

(auf a) склада́ць (якую-н. суму)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zusámmenziehen

*

1.

vt

1) сця́гваць, збіра́ць

2) скарача́ць (тэкст); зву́жваць

2.

(sich)

1) заця́гвацца, сця́гвацца

2) збіра́цца, надыхо́дзіць, набліжа́цца

ein Gewítter zieht sich zusámmen — збіра́ецца навальні́ца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

drag​2 [dræg] v.

1. цягну́ць, валачы́

2. цягну́цца, пле́сціся, валачы́ся

♦

drag one’s feet мару́дзіць

drag down [ˌdrægˈdaʊn] phr. v. цягну́ць уніз (таксама перан.)

drag on [ˌdrægˈɒn] phr. v. цягну́ць; цягну́цца; заця́гвацца;

The performance dragged on until eleven. Спектакль зацягнуўся да адзінаццаці гадзін.

drag out [ˌdrægˈaʊt] phr. v.

1. выця́гваць (таксама перан.);

They dragged the truth out of him. Яны выцягнулі з яго праўду.

2. расця́гваць; расця́гвацца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

тума́ніцца, ‑ніцца; незак.

1. Пакрывацца, ахутвацца туманам. На прыдарожнай траве, у вясёлых пялёстках рамонкаў, на пляскатых лісцях трыпутніку, на белых галоўках дзьмухаўцу абапал дарогі густа туманіліся кроплі расы. Мележ. Яшчэ ў лугах туманяцца Нізіны за ракой, Іду ў поле раніцай Сцяжынкай палявой. Русак. // Віднецца няясна, невыразна, як у тумане. Камяніцы і горы туманяцца, Як у дзіўным, у казачным сне. Глебка. Проста па прысадах на захад ледзь туманіліся абрысы дробнага гарадка. Чорны.

2. Завалакацца, зацягвацца, трацячы здольнасць добра бачыць (пра вочы, погляд). І туманяцца вочы слязою. Успамінаў дымкі паплылі. Прануза. [Вочы маці] то туманіліся смуткам, то свяціліся яркай надзеяй, усміхаліся. «Звязда». // Станавіцца не зусім ясным, выразным, мутнець (пра думкі, свядомасць). [Лявон:] У вачах цёмна робіцца .. думкі туманяцца. Купала. У галаве гудзе, і думкі пачынаюць туманіцца.. Лупсякоў. / у безас. ужыв. Салодка туманіцца ў галаве, і самі па сабе заплюшчваюцца вочы. Жук.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

куры́цца, курыцца; незак.

1. Слаба гарэць, тлець, вылучаючы многа дыму. На месцы клуба курыліся асмалкі сцен, расцягнутых і залітых. Брыль. Бледная курыцца на сцяне газоўка. Купала. / Пра пахучыя рэчывы. Ладан курыцца.

2. чым і без дап. Вылучаць выпарэнні, лёгкі туман, пару. Адцвілі Вясёлыя пралескі, Увайшлі Усе рэчкі ў берагі. У пуху зялёным Пералескі, Цёплай парай Курацца лугі. Дзеружынскі. А над балотамі паўставаў туман, ад вясенняй вільгаці ледзь прыкметна курыліся лясы. Чарнышэвіч. // Пакрывацца, зацягвацца пылам, снегам і пад. [За выганам] віўся Ліцкі шлях. Ён увесь — на колькі ахапляла вока — быў запоўнены фурманкамі і пешаходамі — жыў, плыў рэчкаю бурліваю. Грукацеў, курыўся пылам. Гартны.

3. Паднімацца ўверх, віцца, кружыцца (пра дым, туман, снег, пыл і пад.). На вуліцы курыўся пыл ад бітай цэглы, сухі, гарачы. Лынькоў.

4. безас. Пра наяўнасць жадання, ахвоты курыць. Добра курыцца ў лесе,.. прыемна пахне над снегам махорка!.. Брыль.

5. Зал. да курыць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Länge

f -, -n

1) даўжыня́; праця́гласць

der ~ nach — у даўжынр, даўжынёй

2) праця́гласць

auf die ~ — надо́ўга, на до́ўгі час

etw. in die ~ zíehen* — заця́гваць (якую-н. справу)

(sich) in die ~ zíehen* — заця́гваць, заця́гвацца

3) геагр. даўгата́

10 Grad östlicher ~ — 10 гра́дусаў усхо́дняй даўгаты́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

überziehen

*

I

1.

vi (s) пераязджа́ць, перабіра́цца

2.

vt апрана́ць (што-н. наверх чаго-н.)

II

1.

vt абця́гваць, накрыва́ць (тканінай і г.д.)

das Bett frisch ~ — пасла́ць све́жую бялі́зну

mit Rost überzógen — пакры́ты іржо́й

2.

(sich)

(mit D) пакрыва́цца, заця́гвацца (чым-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zachodzić

zachodz|ić

незак.

1. заходзіць;

~ić z boku (od tyłu) — заходзіць, падыходзіць збоку (ззаду);

2. заходзіць; наведваць;

3. czym пакрывацца; зацягвацца;

4. адбывацца; здарацца; узнікаць;

~ą wypadki — здараюцца аварыі;

~i pytanie — узнікае пытанне;

~i różnica — ёсць розніца;

nie ~i potrzeba — няма патрэбы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

umziehen

I úmziehen

*

1.

vi (s) (in A) пераязджа́ць, перасяля́цца (на другую кватэру і г.д.)

2.vt пераапрана́ць

die Schúhe ~ — пераабува́цца

3.

(sich) пераапрана́цца

II umzíehen

*

1.

vt

1) абво́дзіць, а(б)кружа́ць

éine Figúr ~ — накі́даць по́стаць

2) абця́гваць (палатном)

3) абклада́ць, засціла́ць

2.

(sich) засціла́цца, заця́гвацца

(хмарамі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

last

I [læst]

1.

adj.

1)

а) апо́шні

б) найніжэ́йшы

next to the last — перадапо́шні

last in importance — найніжэ́йшы паво́дле ва́жнасьці

2) міну́лы

last Monday — міну́лы панядзе́лак

last year — ле́тась

3) найме́нш праўдападо́бны

2.

adv.

на канцы́

•

- at last

II [læst]

1.

v.i.

1) цягну́цца, заця́гвацца; трыва́ць

The storm lasted three days — Навальні́ца цягну́лася тры дні

2) трыма́цца, трыва́ць

3) быць дастатко́вым, хапа́ць

Our money must last two weeks — На́шых гро́шай паві́нна хапі́ць на два ты́дні

2.

n.

вы́трымка, трыва́ласьць f.

•

- last out

III [læst]

n.

капы́л -а́ m. (шаве́цкі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)