рабу́нак, ‑нку, м.

Гвалтоўны захоп чужой маёмасці; грабеж. [Яўрэй] бачыў ужо за свой доўгі век нягод — і царскія пагромы, і здзекі кайзераўцаў, і рабунак пілсудчыкаў. Мікуліч. [Паліцыянт:] — Падпішы, галган, што мы ў тваёй хаце не ўчынялі ніякага рабунку, што мы, апроч вось гэтых лістовак, нічога не знайшлі. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Áneignung

f -, -en

1) прысвае́нне, захо́п; акупа́цыя

2) засвае́нне, авало́данне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

зало́жнік м. Géisel f -, -n;

захо́п зало́жнікаў Géiselnahme f -, -n;

забо́йства зало́жнікаў Géiselmord m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

okupacja

ж.

1. акупацыя;

2. юр. незаконны захоп чаго

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Eróberung

f -, -en

1) заваява́нне, захо́п

2) перан. узя́цце [захо́п] у пало́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

По́хап ’спрыт, хватка’ (ТС), по́хапкам ’наспех’ (Сцяшк. Сл.); параўн. укр. по́хапки, по́хапцем ’спяшаючыся’, ст.-польск. pochop ’хватка, захоп’, ’пачатак’, чэш. pochop ’разуменне’, старое ’памочнік ката’, ’зборшчык падаткаў’, славац. pochop ’разуменне; уяўленне’. Да па‑хапі́ць, гл. хапа́ць, параўн. по́хват. Банькоўскі (2, 647), іранізуючы над ужываннем слова pochop у Міцкевіча (“użyte normalnie tylko 2 razy”), не улічвае магчымы ўплыў беларускага слова.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

грабо́к, ‑бка, м.

1. Захоп вады рукой пры плаванні або вяслом пры веславанні. Грабок левай рукой. Грабок абодвума вёсламі.

2. Кароткая дошчачка, насаджаная на ручку, для зараўноўвання сыпкіх рэчываў. [Птах] крочыць па сваім абходзе .., абстуквае малатком з доўгай ручкай стыкі рэек, падкручвае гайкі, а калі такая работа канчаецца, папраўляе драўляным грабком броўку. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Éinnahme

f -, -n

1) прыхо́д; утаргава́ныя гро́шы; збор

2) вайск. узя́цце, захо́п

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

seizure

[ˈsi:ʒər]

n.

1) захо́п -у m., канфіска́цыя f.; налажэ́ньне а́рышту (на маёмасьць)

2) прыпа́дак хваро́бы (напр. сардэ́чны прыпа́дак, апаплексі́чны ўда́р)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

авало́данне н.

1. (захоп) Bemächtigung f -, Besítzergreifung f -;

2. (навучэнне чаму-н.) Behérrschung f -, Méistern n -s;

авало́данне тэ́хнікай Behérrschung der Téchnik

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)