заўладарыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак.

Захапіць, узяць што‑н., завалодаць чым‑н. Нёс вораг няволю.. Хацеў ён Усёй заўладарыць зямлёй. Куляшоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

драпежны прыметнік

  1. Пра жывёл: які корміцца жывёламі.

    • Д. звер.
    • Драпежныя рыбы.

  2. пераноснае значэнне: Прагны, поўны імкнення авалодаць кім-, чым-н., захапіць што-н., а таксама тай, што выражае такое імкненне.

    • Драпежная натура.
    • Д. погляд.

|| назоўнік: драпежнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

przyłapać

зак. захапіць знянацку (знячэўку), застукаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

узурпіраваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Учыніць (учыняць) узурпацыю. Узурпіраваць вярхоўную ўладу. // перан. Разм. Захапіць (захопліваць) у сваё поўнае распараджэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агрэбці дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Тое, што і абгрэбці.

    • А. стог сена.

  2. Згрэбці ўсё навокал, падбіраючы (размоўнае).

    • А. ўчасткі.

  3. пераноснае значэнне: Атрымаць, здабыць, захапіць што-н. у вялікай колькасці (размоўнае).

    • А. вялікую прэмію.

|| незакончанае трыванне: аграбаць.

|| назоўнік: аграбанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

lay hands on

а) захапі́ць, забра́ць

б) арыштава́ць

в) напа́сьці на каго́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

ravish

[ˈrævɪʃ]

v.t.

1) сі́лай схапіць, вы́красьці, скра́сьці

2) згва́лціць

3) захапі́ць (заціка́віць)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

запа́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да запарыць 1.

запарва́ць, ‑рву́, ‑рве́ш, ‑рве́; ‑рвём, ‑рвяце́; зак.

Абл.

1. каго. Сустрэўшы, злавіць, захапіць. [Ганна:] Грамадой раз у Сураўцовых казаў, што каб запарваў цябе дзе адну, дык бы адразу канцы табе зрабіў і грэху б не пабаяўся. Крапіва.

2. што. Уварваць, захапіць. Панця стаў пашукваць, дзе б гэта што запарваць. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

увабраць дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Паступова паглынуць, уцягнуць, усмактаць у сябе.

    • Зямля ўвабрала ваду.

  2. Заправіць, усунуць унутр чаго-н.

    • У. кашулю ў штаны.

  3. З’есці без астатку (размоўнае).

    • У. місу капусты.

  4. Схапіць, захапіць (размоўнае).

    • Разведчыкі ўвабралі фашыста.

|| незакончанае трыванне: убіраць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

лі́дарства н спарт, паліт Führung f -;

захапі́ць лі́дарства in Führung géhen*, die Führung übernéhmen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)