палані́ць, -ланю́, -ло́ніш, -ло́ніць; -ланёны; зак. і незак.

1. каго-што. Узяць (браць) у палон. П. варожую армію.

2. перан., каго (што). Зачараваць (зачароўваць), захапіць (захапляць). П. чароўным голасам.

|| наз. палане́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

заваяваць, ✂; зак.

  1. Захапіць вайной.

    • З. краіну.

  2. перан. Дамагчыся, дасягнуць чаго-н. сваёй дзейнасцю.

    • З. аўтарытэт.
    • З. сабе становішча.

|| незак. заваёўваць, ✂.

|| наз. заваёва, ✂ і заваяванне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

зашчыпну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., што.

Захапіць шчыпком. Зашчыпнуць скуру на руцэ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

oczarować

зак. зачараваць, захапіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zachwycić

зак. захапіць; зачараваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

назахо́пліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-чаго.

Захапіць вялікую колькасць каго‑, чаго‑н. Назахопліваць трафеяў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закружы́ць, ‑кружу, ‑кружыш, ‑кружыць; зак.

Пачаць кружыць.

•••

Закружыць галаву каму — моцна захапіць чым‑н. каго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

swallow up

праглыну́ць; схава́ць (пра хва́лі, це́мру); ца́лкам захапі́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

zafascynować

зак. захапіць; зачараваць; заваражыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

завалодаць, ✂ і заўладаць, ✂; зак.

  1. Узяць каго-, што-н. у поўнае сваё распараджэнне, захапіць.

    • З. чужой маёмасцю.

  2. перан. Прыцягнуць да сябе, падпарадкаваць свайму ўплыву.

    • З. чыёй-н. увагай.

|| незак. завалодваць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)