bedrücken

vt

1) прыгнята́ць, рабі́ць уці́ск (на каго-н.)

2) засмуча́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

dishearten

[dɪsˈhɑ:rtən]

v.t.

1) адбіва́ць ахво́ту

don’t be disheartened — ня па́дай ду́хам

2) наво́дзіць тугу́, засмуча́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Ма́ртвіць ’сушыць, мардаваць, марыць, гараваць, застаўляць пакутаваць’, ма́ртвіцца ’фатыгавацца’, мартве́ць ’мардавацца ад скрухі, гора’, ’змяніцца з твару, зрабіцца бледным’, ма́ртвіцца ’гінуць, класціся ў дамавіну з тугі’ (Нас.), ’мярцвець’ (астрав., Сл. ПЗБ). З польск. martwić (się) ’засмучаць’, ’хвалявацца’ (Цвяткоў, 58). Мартвы ’знямелы’ (лях., Сл. ПЗБ) з польск. martwy ’як нежывы’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пе́кліцца ’мітусіцца’ (смарг., Сл. ПЗБ), ’мучыцца’ (Сцяшк. Сл.), пе́кліць ’мучыць, здзеквацца’ (Сцяшк. Сл.). Да пе́кла (гл.), параўн. аналагічныя ўтварэнні: польск. pieklić się ’рабіць пекла, злавацца, рабіць скандал’, чэш. peklit se ’пакутаваць, мучыцца; злавацца, крыўдзіцца’, славен. peklẹ́ti, peklíti, peklenẹ́ti ’клапаціцца, трывожыцца; засмучаць’, peklim se ’шалею, напаўняюся лютасцю’, серб.-харв. па̀клити ’намазваць смалою’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

upset​2 [ʌpˈset] v. (upset)

1. пераку́льваць; пераку́львацца

2. разла́джваць (планы); паруша́ць (парадак)

3. засмуча́ць, псава́ць настро́й;

Don’t upset yourself. Не хвалюйся.

♦

upset the apple cart разла́джваць план

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

depress

[dɪˈpres]

v.t.

1) гне́сьці, прыгнята́ць

2) прыбіва́ць (мара́льна); засмуча́ць

3) націска́ць, прыціска́ць

4) зьніжа́ць (цану́)

5) аслабля́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dampen

[ˈdæmpən]

v.

1) рабі́ць вільго́тным

2) аслабля́ць, заглуша́ць

3) прыгнята́ць, засмуча́ць; прыбіва́ць (мара́льна), адбіва́ць ахво́ту

4) мо́кнуць, вільгатне́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

afflict

[əˈflɪkt]

v.t.

спрычыня́ць боль, му́чыць; засмуча́ць, непако́іць; турбава́ць; гры́зьці

The pangs of conscience afflicted him — Яго́ му́чылі дако́ры сумле́ньня

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

удруча́ть несов. гнясці́, прыгнята́ць, прыгне́чваць; (печалить) засмуча́ць, засму́чваць;

э́ти обстоя́тельства в осо́бенности удруча́ли его́ гэ́тыя абста́віны асаблі́ва гнялі́ (прыгнята́лі, прыгне́чвалі, засмуча́лі, засму́чвалі) яго́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

grieve [gri:v] v.

1. (for) смуткава́ць; гарава́ць, бедава́ць;

The family grieved after the loss of their only son. Сям’я гаравала пасля страты свайго адзінага сына.

2. fml засмуча́ць;

I’m grieved to hear of it. Мне балюча чуць пра гэта.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)