разла́дзіцца сов.

1. разла́диться;

гадзі́ннік ~дзіўся — часы́ разла́дились;

2. разла́диться, расстро́иться;

заду́ма ~дзілася — за́мысел разла́дился (расстро́ился);

3. расшата́ться;

дысцыплі́на ~дзілася — дисципли́на расшата́лась

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

д’я́бальскі разм téuflisch, vertéufelt; höllisch (пякельны);

д’я́бальская заду́ма ein téuflischer Plan;

д’я́бальскае надво́р’е Místwetter n -s, Sáuwetter n, Húndewetter n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Капры́з ’раптоўнае, настойлівае патрабаванне’, ’дзівацтва’, ’недарэчная задума’ (ТСБМ, Яруш.), капрызы (Бяльк.), капрызіць ’злавацца, капрызны ’гняўлівы, схільны крыўдзіцца’ (КЭС, лаг., ТСБМ), капры́за ’капрызны чалавек’. З франц. caprice ’капрыз’ < італ. capriccio ’тс’ < capra ’каза’ (значэнне ’дзівацтва, раптоўныя патрабаванні’ паявілася на падставе незвычайных скокаў казы (Слаўскі, 2, 60) — праз польск. або рус. мову.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

enterprise

[ˈentərpraɪz]

n.

1) ва́жная заду́ма, спра́ва або́ пачына́ньне

2) прадпрыёмства, прадпрые́мства n.

a business enterprise — гандлёвае прадпрые́мства

3) прадпрыма́льнасьць, ініцыяты́ва f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Híntegedanke

m -ns, -n за́дняя ду́мка; патае́мная заду́ма

◊ ~n háben — ≅ трыма́ць ка́мень за па́зухай

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

задуменне, задуменнасць, задумнасць, задумлёнасць, задума, роздум, засяроджанасць

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

purpose [ˈpɜ:pəs] n.

1. мэ́та, наме́р; заду́ма;

answer/serve the purpose адпавяда́ць патрабава́нням

2. мэтанакірава́насць;

a man of pur pose мэтанакірава́ны чалаве́к

♦

on purpose знаро́к, наўмы́сна;

to little/no purpose fml (ама́ль) безвыніко́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прае́кт

(лац. proiectus = кінуты наперад)

1) распрацаваны план стварэння чаго-н. (напр. п. самалёта, п. гідратурбіны);

2) папярэдні тэкст якога-н. дакумента (напр. п. закона);

3) задума, план.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

канцэ́пцыя, ‑і, ж.

1. Сістэма поглядаў, спосаб разумення якіх‑н. з’яў. Гісторыка-філасофская канцэпцыя. Эстэтычная канцэпцыя.

2. Асноўная думка, агульная задума твора. Характэрна і назва апавядання — «Не згасне сонца». Яна сама вызначае аптымістычную канцэпцыю твора. Арабей. Заканчвалася «Новая зямля» ў паслякастрычніцкі час, і гэта не магло не адбіцца на ідэйна-творчай канцэпцыі яе. Адамовіч.

[Лац. conceptio.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

капры́з, ‑у, м.

1. Беспадстаўнае, але настойлівае жаданне, патрабаванне; недарэчная задума, дзівацтва. Дзіцячы капрыз. Жаночы капрыз. □ У Толі быў адзін капрыз. Амаль кожны месяц маці купляла яму ці новыя туфлі, ці сандалеты, а яны хлопчыку ўсё былі не даспадобы. Даніленка.

2. перан. Што‑н. нечаканае, выпадковае. Капрыз прыроды. Матор з капрызамі. □ Наставала.. [зіма] няроўна, марудна, з частымі капрызамі. Хадкевіч.

[Фр. caprice.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)