bnehmen

*

1.

vt

1) здыма́ць, зніма́ць

2) браць, забіра́ць

2.

vi памянша́цца, ме́ншаць; худне́ць

inen Eid ~ — прыма́ць прыся́гу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

withdraw [wɪðˈdrɔ:] v. (withdrew, withdrawn)

1. прыма́ць, здыма́ць; адкліка́ць;

withdraw one’s eyes адво́дзіць по́гляд

2. fml забіра́ць наза́д, адмаўля́цца;

withdraw one’s promise адмаўля́цца ад свайго́ абяца́ння;

withdraw a motion зняць прапано́ву

3. адасабля́цца, адступа́ць (пра войска);

withdraw from action выхо́дзіць з бо́ю

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

zabierać

незак.

1. komu co адбіраць; забіраць у каго што;

2. браць;

zabierać głos — браць слова; выступаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

збіра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

1. Незак. да сабраць.

2. Займацца збіральніцтвам. Збіраць калекцыю. Збіраць гербарый. Утыль збірае нарыхтоўшчык. □ З рання да змяркання Пчолка залатая Лётае па кветках Ды мядок збірае. Журба. Дзядзька Марцін ведаў лес добра, у лесе гадаваўся, жывёлу пасвіў, грыбы збіраў. Колас.

•••

Збіраць вяршкізабіраць самае лепшае.

Збіраць кускі (кавалкі) — прасіць міласціну.

Хоць іголкі збірай — а) відно, светла. На вуліцы хоць іголкі збірай. Скрыган; б) відны, светлы. Ноч была светлая, месячная. Пра такія ночы кажуць: хоць іголкі збірай. Курто.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Гла́бацьзабіраць, грабіць’ (Нас.), глабаць ’мацаць’ (Сцяц. Словаўтв.). Форма з чаргаваннем вакалізму да слав. *globiti (з рознымі значэннямі; параўн. балг. сглобя́ ’збіраць, змацоўваць’, серб.-харв. згло̀бити ’тс’, польск. głobić, чэш. hlobiti і г. д.). Гл. Фасмер, 1, 413; Слаўскі, 1, 291. Форма *glabati вядома ў некаторых слав. мовах. Параўн. і польск. głabać, głabnąć (у Брукнера, 143: пад głobić) ’схапіць, заграбаць’. Можна ставіць пытанне, ці не запазычана гла́баць у бел. мове проста з польск. głabać ’тс’. Аб гэтым можа сведчыць выбухное ґ у ґлабаць ’мацаць’, засведчанае ў Сцяц. Словаўтв. Да славянскіх магчымых сувязей параўн. Трубачоў, Эт. сл., 6, 131–134 (пад *globa, *globati, *globiti).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Падглы́бціць ’прысвоіць’ (Касп.). Бліжэйшы славянскі адпаведнік — польск. дыял. gląbać ’хапаць, забіраць сабе; абдымаць’. Польск. слова роднаснае слав. globa, globiti (аб апошніх гл. Трубачоў, ЭССЯ, 6, 131 і наст.), параўн. бел. аглобля. Лаўчутэ абгрунтавана (Балтизмы, 103 і наст.) на аснове семантычнага і арэальнага крытэрыяў ставіць пытанне аб запазычанні польск. gląbać з балцкіх моў, параўн. літ. globti, glėbti ’укрываць, ухутваць; хапаць, прысвойваць’, лат. glabät ’берагчы, захоўваць’ і г. д. Што датычыць канкрэтнага статуса беларускага слова, то яно можа быць прэфіксальным утварэннем на беларускай глебе як ад польск. gląbać, так і ад літ. globti з дыялектнай зменай а > ы і падваеннем інфінітыўнага канчатку.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

decimate

[ˈdesəmeɪt]

v.t.

1) вынішча́ць, спусташа́ць; забіва́ць у вялі́кай ко́лькасьці; губі́ць, касі́ць, зьнішча́ць

cholera decimated the population — хале́ра касі́ла жы́харства

2) кара́ць сьме́рцю ко́жнага дзяся́тага

3) забіра́ць або́ зьнішча́ць дзяся́тую ча́стку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

reclaim

[rɪˈkleɪm]

v.t.

1) вярта́ць для ўжы́тку

to reclaim the swamp — зрабі́ць бало́та прыда́тным для ўжы́тку

2) дамага́цца зваро́ту; забіра́ць наза́д

I reclaimed my property — я дамо́гся зваро́ту маёмасьці

3) выпраўля́ць, перавыхо́ўваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

rescue

[ˈreskju:]

1.

v.t.

1) ратава́ць, вырато́ўваць, вызваля́ць каго́ зь небясьпе́кі, бяды́, няво́лі

2) Law

а) незако́нна або́ сі́лай вызваля́ць каго́ (з астро́гу, а́рышту)

б) бяспра́ўна забіра́ць што

2.

n.

рату́нак, парату́нак m., збаўле́ньне (ад чаго́); незако́ннае вызвале́ньне а́рышту)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

забира́тьI несов.;

1. в разн. знач. забіра́ць;

не забира́й моего́! не забіра́й майго́!;

на́ших ребя́т в а́рмию забира́ют на́шых хло́пцаў у а́рмію забіра́юць;

враг всё забира́ет во́раг усё забіра́е;

она́ забира́ет всё со стола́ яна́ забіра́е ўсё са стала́;

забира́ть власть забіра́ць ула́ду;

чего́ его́ забира́ет? безл., разг. чаго́ яго́ забіра́е?;

2. (брать) браць;

забира́ет охо́та бярэ́ ахво́та;

забира́ет за живо́е безл., разг. бярэ́ за жыво́е;

3. (набирать, покупать) набіра́ць;

он забира́ет това́ру рубле́й на́ сто ён набіра́е тава́ру рублёў на сто́;

4. (получать, приобретать) браць, набіра́цца;

забира́ть си́лу браць сі́лу, набіра́цца сіл;

5. портн. заклада́ць, закла́дваць;

забира́ть шов заклада́ць (закла́дваць) шво́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)