Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
beguilement
[bɪˈgaɪlmənt]
n.
1) ашука́нства n., падма́н -у m.
2) заба́ваf.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
дывертысме́нт
(фр. divertissement = літар.забава)
1) невялікі эстрадна-музычны дадатак да спектакля;
2) лёгкая, часам віртуозная музычная п’еса.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
merrymaking
[ˈmeri,meɪkɪŋ]
n.
1) весяло́сьць, паце́ха f
2) вясёлая заба́ва, гуля́нка, вясёлае сьвя́та
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
krotochwila
ж.
1.літ. вадэвіль; фарс;
2.уст.забава, уцеха; жарт
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Вясёласць ’весялосць’ (КТС), вясёлысьць ’тс’ (Бяльк.), укр.веселість, рус.весёлость ’тс’, польск.wesołość ’вясёлы настрой, пацеха, радасць, добры гумар’; ’вясёлы спосаб правядзення часу’, н.-луж.wjasolosć, в.-луж.wjesołosć ’весялосць, радасць’, чэш.veselost ’весялосць, забава, пацеха’, паўдн.-усх. ’вяселле’, славац.veselosť ’весялосць, забава’, славен.vesẹ̑lost, серб.-харв.ве̏селост, макед., балг.веселост. Прасл.veselostь, утворанае з суф. ‑ostь ад прым. veselъ > вясёлы (гл.). Бел. літаратурная форма мае націск на канчатку.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ *По́баўка, по́боўка ’прыказка’ (пін., Сл. ПЗБ). Форма з неарганічным оканнем у другім складзе, магчыма, з по‑баўка ад бава ’гутарка’ (Байк. і Некр.), ’доўгая гутарка’ (Бяльк.), ’забава, пацеха’ (Сцяшк. Сл.), параўн. рус.бава ’дастатак’, ’забава’ < прасл.дыял.*bava, што суадносіцца з *baviti (гл. бавіць), якое, у сваю чаргу, разглядаецца як каўзатыў ад *bуіі (ЭССЯ, 1, 168). Брукнер (18) выводзіць *bawa ад być, як sława ад słyć. Параўн. пакажа (гл.).
Рэкра́цыя перан. іран. ’важны ўчынак’ (Сл. ПЗБ). Ад рэкра́цыя ’забава, адпачынак’ (гл. яшчэ рэграцыя), якое набыло супрацьлеглае значэнне ў іранічным кантэксце (параўн. ужыванне малайчына пры асуджэнні).