забо́ристый разг.

1. (крепкий) мо́цны; (острый) во́стры, рэ́зкі; (едкий) е́дкі;

2. перен. задзёрысты; (едкий) з’е́длівы; (резкий) рэ́зкі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гарка́вы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і гаркаваты. Гаркавы пыл. □ Як пахне .. ў лесе густым кляновым сокам, маладой хвояй, гаркавым лістам лазовым. Лынькоў. [Паленцы] не загарэліся як след, дымелі, і дым ад іх быў гаркавы і едкі. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Трашкуці́ ‘казелец едкі, Ranunculus acer L.’ (астрав., ЛА, 1; Сл. ПЗБ). З літ. traškùčiai ‘тс’ (Грынавяцкене, Сл. ПЗБ, 5, 124).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Рабачкі ’расходнік едкі Sedum acre’ (брэсц., Федар.; гродз., Кіс.). Ад раба́к 1 з-за знешняга падабенства расліны — галінастыя сцяблы, аблепленыя яйцападобнымі лістамі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

peppery

[ˈpepəri]

adj.

1) мо́цна напе́рчаны; як пе́рац

2) во́стры, е́дкі

3) гара́чы; запа́льчывы; энэргі́чны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

pungent

[ˈpʌndʒənt]

adj.

1) во́стры, піка́нтны (пра смак або́ пах)

2) зье́длівы, е́дкі (пра кры́тыку)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Куро́дым ’густы едкі дым пры тленні’ (ТСБМ, ТС, Сл. паўн.-зах., Ян., Сцяшк., З нар. сл., Сержп. Пр., Сержп. Ск., Янк. I, Бір.). Да курыць (гл.) і дым (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

corrosive

[kəˈroʊsɪv]

1.

adj.

1) е́дкі, які́ разьяда́е

2) які́ падто́чвае (здаро́ўе)

2.

n.

е́дкае рэ́чыва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

stinger

[ˈstɪŋər]

n.

1) джа́ла n.

2) насяко́мае, яко́е джа́ліць

3) informal е́дкі адка́з або́ заўва́га

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

acrid

[ˈækrɪd]

adj.

1) е́дкі; во́йстры; го́ркі

2) Figur. зье́длівы; рэ́зкі

an acrid disposition — зье́длівая нату́ра

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)