е́дкі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. е́дкі е́дкая е́дкае е́дкія
Р. е́дкага е́дкай
е́дкае		 е́дкага е́дкіх
Д. е́дкаму е́дкай е́дкаму е́дкім
В. е́дкі (неадуш.)
е́дкага (адуш.)		 е́дкую е́дкае е́дкія (неадуш.)
е́дкіх (адуш.)
Т. е́дкім е́дкай
е́дкаю		 е́дкім е́дкімі
М. е́дкім е́дкай е́дкім е́дкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

е́дкі, -ая, -ае.

1. Які раз’ядае, разбурае што-н. хімічна.

Едкая фарба.

2. Які выклікае моцнае фізічнае раздражненне.

Е. дым.

3. перан. З’едлівы, колкі.

Едкая заўвага.

|| наз. е́дкасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

е́дкі

1. е́дкий;

е. дым — е́дкий дым;

2. перен. е́дкий, язви́тельный, ко́лкий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

е́дкі, ‑ая, ‑ае.

1. Які раз’ядае, разбурае што‑н. хімічна. Едкая шчолач. Едкая фарба. // Які выклікае моцнае фізічнае раздражненне. Едкі дым. □ Трэба даць уціхнуць зморы ў руках,.. адпачыць целу ад едкага поту. Мележ.

2. перан. З’едлівы, колкі. Едкі сарказм. □ І смех тут быў, былі і жарты, І кпіны едкія, і злосць. Колас. / Пра чалавека. — Вот ты едкая, Параска. Нашто табе мяне калоць гэтым пасагам? Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Е́дкі ’які раз’ядае, з’едлівы’ (толькі ў літаратурнай мове, магчыма, з рус. едкий) (БРС, ТСБМ), ’ядомы’ (Касп., Мат. Гом., Шат., Сцяц. Клім., Сл. паўн.-зах., ТС), ’востры’ (Мат. Гом.) да есці (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

едкі, горкі

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

куро́дым, -у, м.

Густы едкі дым пры тленні, гарэнні без полымя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

натр, -у, м.

Старая назва вокісу натрыю.

Едкі н.

|| прым. на́травы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

е́дкий

1. е́дкі;

е́дкий дым е́дкі дым;

2. (язвительный) перен. з’е́длівы;

е́дкая иро́ния з’е́длівая іро́нія;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

луг², -у, М лу́зе, м.

Едкі раствор, прыгатаваны з попелу, залітага варам, які ўжыв. для мыцця бялізны, галавы і інш.; шчолак (гіст.).

|| прым. лу́гавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)