ancient [ˈeɪnʃənt]adj. старада́ўні, старажы́тны; анты́чны;

ancient history анты́чная гісто́рыя;

an ancient oak векавы́ дуб

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

oak [əʊk] n.

1. дуб

2. драўні́на ду́бу;

made of oak дубо́вы, зро́блены з ду́бу

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дубо́вы, -ая, -ае.

1. гл. дуб.

2. перан. Цвёрды, не прыдатны да яды (разм.).

Дубовыя яблыкі.

3. перан. Грубы, нязграбны, тупы (разм.).

Д. стыль.

Дубовая галава.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каржакава́ты, -ая, -ае.

1. Пра дрэва: нізкі, з тоўстым сукаватым ствалом.

К. дуб.

2. Невысокі, шыракаплечы, моцнага целаскладу (пра чалавека, яго постаць).

|| наз. каржакава́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

bog oak, bog wood

мо́раны дуб

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

перемори́ть​II сов.

1. (морить, притупляя остроту, едкость чего-л.) перамары́ць;

перемори́ть хрен перамары́ць хрэн;

2. техн. перамары́ць;

перемори́ть дуб перамары́ць дуб.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вячы́сты ímmerwährend; éwig; úralt;

вячы́сты дуб úralter Éichenbaum

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

даўгаве́чны, -ая, -ае.

1. Здольны жыць доўгі час.

Д. род.

Дуб — даўгавечнае дрэва.

2. Разлічаны на доўгі час існавання; моцны, трывалы.

Надзейны і д. самазвал.

|| наз. даўгаве́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

векавы́ (стары) húndertjährig, úralt;

векавы́ дуб éine húndertjährige Éiche

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

мо́раны I прич. морённый; см. мары́ць I

мо́раны II

1. прич. морённый; см. мары́ць II;

2. прил. морёный;

м. дуб — морёный дуб

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)