каржакава́ты, -ая, -ае.

1. Пра дрэва: нізкі, з тоўстым сукаватым ствалом.

К. дуб.

2. Невысокі, шыракаплечы, моцнага целаскладу (пра чалавека, яго постаць).

|| наз. каржакава́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)