Наўме́це, наўмеці ’на прыкмеце’: Была наўмеці добрая сасонка — нехта забраў ужо (бялын., Янк. Мат.). Да ме́та ’прыкмета’, меціць ’пазначаць’; структурная паралель наўве́це ’тс’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

паску́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; незак. (разм., груб.).

1. Пакідаць пасля сябе бруд, гадзіць.

Добрая птушка ў сваё гняздо не паскудзіць (прыказка).

2. што. Брудзіць, пэцкаць, псаваць.

П. сцены.

3. перан. Рабіць гадасці, шкодзіць.

|| зак. напаску́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць (да 1 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дзе́я, -і, мн. -і, дзей, ж.

1. Дзейнасць, справа.

Там добрая д., дзе адзін арэ, а другі сее (з нар.).

2. Падзея, пра якую ідзе гаворка.

Д. адбываецца ў часы вайны.

3. Закончаная частка драматычнага твора або тэатральнай пастаноўкі.

Камедыя ў трох дзеях.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Wéitsicht

f -

1) до́брая ба́чнасць

2) дальнаба́чнасць, празо́рлівасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Аванэ́ля ’малітва па нябожчыку’ (Сцяшк. МГ) да авангэлія < польск. jewangelia. Параўн. аванэля (awanelja) (Федар.). Слова грэчаскага паходжання (εὐαγγέλιον ’добрая вестка’). Параўн. Фасмер, ИОРЯС, 12, 2, 232.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

reputation [ˌrepjuˈteɪʃn] n.

1. рэпута́цыя, сла́ва;

a good/bad reputation до́брая/дрэ́нная рэпута́цыя;

have a reputation for honesty сла́віцца сумле́ннасцю

2. до́брае імя́, до́брая сла́ва;

She has lost her reputation. Яна страціла сваё добрае імя.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

падвярэ́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., што.

Разм. Натрудзіць, натаміць да болю. Падвярэдзіць нагу. □ — Дарога добрая, каня мы не падвярэдзім! Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пярша́к, першаку, м.

Разм. Тавар першага гатунку. // Першая самагонка з затору ​2. [Стрыбульскі:] Толькі [ёсць] самагонка! Але добрая. Пяршак! Першы сорт! Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чу́тнасць, ‑і, ж.

1. Ступень выразнасці гучання. Добрая чутнасць. Мяжа чутнасці.

2. Магчымасць чуць, слухаць каго‑, што‑н. Чутнасць выбухаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

good will

n.

1) добразы́члівасьць, прыхі́льнасьць, спрыя́льнасьць f.

a good-will visit — прыя́цельскі візы́т

2) гато́ўнасьць f., до́брая во́ля

3) до́брая рэпута́цыя

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)