трамбо́н

(іт. trombone)

медны духавы музычны інструмент, які мае выгляд двойчы выгнутай трубкі з шырокай гарлавінай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

біскві́т, ‑у, М ‑віце, м.

1. Пульхнае салодкае печыва з цеста, у якое пакладзена шмат жаўткоў і бялковай пены.

2. Фарфор, двойчы абпалены, але не пакрыты палівай. Са скрынкі, адразу за адкінутым вечкам, выраслі кавалер і дама з бісквіту. Караткевіч.

[Фр. biscuit.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Unum malo datum quam promissum geminatum

Лічу за лепшае, каб адзін раз далі, чым двойчы паабяцалі.

Предпочитаю, чтобы один раз дали, чем дважды пообещали.

Гл.: Est avis...

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

Тры́чы ‘тройчы, тры разы’ (Бес.; арш., Мат.). Параўн. укр. три́чі, три́чи ‘тс’. Паводле Карскага (2–3, 72), да тры‑ з суф. ‑чы, як у двойчы, тройчы (гл.); апошні ідэнтыфікуецца з іменнай формай *jьtjь ‘ход’ ад дзеяслова *jьti (гл. ісці). Гл. ЕСУМ, 5, 642.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бі-

(лац. bis = двойчы)

першая састаўная частка складаных слоў, якая паказвае на падваенне таго, што выражана другой часткай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

біс

(фр. bis, ад лац. bis = двойчы)

выгук, якім просяць артыста паўтарыць толькі што выкананы ім нумар праграмы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

неадыкумары́н

(ад неа- + гр. dis = двойчы + кумарын)

лекавы прэпарат, які выкарыстоўваецца для прафілактыкі і лячэння трамбозаў, тромбафлебітау, эмбалій.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

прастраката́ць, ‑качу, ‑кочаш, ‑коча; зак.

1. Абазвацца стракатаннем, застракатаць. Людзі ў зеленаватых куртках ускоквалі і тут жа як падкошаныя падалі. З таго месца, дзе выбралі яны сабе прывал, толькі двойчы прастракатаў аўтамат. Навуменка.

2. Стракатаць некаторы час. З хвіліну прастракатаў конік і змоўк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перагаласо́ўка ​1, ‑і, ДМ ‑соўцы; Р мн. ‑совак; ж.

Разм. Паўторнае галасаванне. Двойчы, як мне вядома, перагаласоўка ішла. Але пастанова прынята. Савіцкі.

перагаласо́ўка ​2, ‑і, ДМ ‑соўцы; Р мн. ‑совак; ж.

Спец. Чаргаванне галосных у каранях слоў пры захаванні нязменнасці зычных.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

БІ...

[лац. bi... дву(х)... ад bis двойчы],

прыстаўка, што абазначае: які складаецца з 2 частак, мае 2 прыкметы, напр. біметал, біплан.

т. 3, с. 138

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)