даплаці́ць, -ачу́, -а́ціш, -а́ціць; -а́чаны; зак., што і без дап.

Дадаць пэўную частку грошай да раней унесенай сумы; выплаціць усё да канца.

Д. сто рублёў.

|| незак. дапла́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. дапла́та, -ы, ДМ -ла́це, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ośmielić

зак. падбадзёрыць, дадаць смеласці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

załączyć

зак. далучыць; дадаць; прыкласці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

dosłodzić

зак. дасаладзіць; дадаць цукру

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

гарні́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Дадаць (дадаваць) гарнір (да мясной або рыбнай стравы).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыва́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., што і чаго.

Разм. Дадаць для павелічэння вагі чаго‑н.; даважыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прырэ́заць​I (дадаць) zúmessen* vt, zúteilen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Пры́тачак ’высевак’ (пух., Сл. ПЗБ), прыто́чка ’дадатак’ (Байк. і Некр.). Ад прытача́ць ’надтачыць; дадаць частку, кавалак, каб павялічыць што-небудзь’ < тачыць (гл.). Адносна семантыкі параўн. яшчэ і ўкр. приточи́ти ’далучыць, дадаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

падкіслі́ць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Разм. Дадаць у што‑н. кіслаты; зрабіць больш кіслым. Падкісліць боршч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыбраха́ць, ‑брашу, ‑брэшаш, ‑брэша; зак., што і без дап.

Разм. Расказваючы што‑н., дадаць ад сябе; прылгаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)