Выратаваць ад гібелі, знішчэння; уберагчы ад таго, што немінуча нясе бяду або гібель. Цяпер пан Длугошыц вярнуўся ў сваё радавое гняздо, вярнуўся, як чалавек, які тапіўся і якога адратавалі ад смерці.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
асу́джаны, ‑ая, ‑ае.
1.Дзеепрым.зал.пр.ад асудзіць.
2.узнач.прым. Такі, якому суджана гібель.
3.узнач.наз.асу́джаны, ‑ага, м.; асу́джаная, ‑ай, ж. Той (тая), хто прызнаны вінаватым і нясе кару згодна з судовым прыгаворам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пагі́бель1, ‑і, ж.
Смерць, гібель. Асудзіць на пагібель. □ [Васіль Раманавіч:] — Ведаеш, калі звер чуе пагібель, ён робіцца ў тры разы небяспечней.Няхай.
пагі́бель2, ‑і, ж.
У выразах: гнуцца ў тры пагібелігл. гнуцца. Гнуць у тры пагібелігл. гнуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
джут2
(манг. dzud)
масавая гібель жывёлы ад бяскорміцы ў мясцовасцях з круглагадавой пашай у сувязі з абледзяненнем пашы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
◎ По́пад (пдпыд) ’пакаранне’, ’гібель’ (Юрч., Фраз. 1), ’лупцоўка’, груб. ’пагібель’ (Юрч., Фраз.), попыддзе ’пакаранне’ (Юрч. Выгв.). Ад папасціся ’трапіцца на дрэнным учынку’ > ’быць падраным’. Параўн. укр.попадати ’апынацца ў неспрыяльных умовах’, рус.дыял.попадывать ’атрымліваць прачуханку’. Да папасці (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
эліміна́цыя
(лац. eliminatio = выдаленне)
1) выдаленне, ліквідацыя чаго-н.;
2) мат. выключэнне невядомага з сістэмы ўраўненняў;
3) гібель арганізмаў па розных прычынах.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
fate
[feɪt]1.
n.
1) кон -у m.
2) наканава́ньне n.
3) до́ля f., лёс -у m.
4) сьмерць f., згу́ба f., гі́бельf.
2.
v.t.
накано́ўваць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Úntergang
m -(e)s, -gänge
1) за́хад (сонца)
2) гі́бель
3) перан. падзе́нне, заняпа́д
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
wreck2[rek]v.
1. выкліка́ць ава́рыю, катастро́фу, гі́бель (самалёта, карабля і да т.п.)
2. псава́ць, разбура́ць;
wreck smb.’s nerves псава́ць чые́-н. не́рвы;
wreck smb.’s plans зрыва́ць чые́-н. пла́ны
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
ВЫМАКА́ННЕ ПАСЕ́ВАЎ,
гібель азімых культур ад парушэння дыхання пры застоі вады на паверхні глебы. У кліматычных умовах Беларусі найчасцей бывае ўвосень і вясной, радзей пры працяглых адлігах зімой, на слабаводапранікальных глебах у паніжаных месцах, летам пры вял. колькасці ападкаў і выхадзе рэк з берагоў. Залітыя вадой расліны жаўцеюць, назапашваюць у клетках этылавы спірт і інш. рэчывы, якія выклікаюць іх атручэнне і гібель. З азімых культур найчасцей вымакае жыта. Меры барацьбы: вырошчванне ўстойлівых да вымакання сартоў, добрая апрацоўка глебы, ранняя падкормка раслін мінер. ўгнаеннямі і інш. агратэхн. мерапрыемствы.