mud

[mʌd]

n.

гразь f.

clear as mud — незразуме́лы, цёмны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

паадчышча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Адчысціць усё, многае. Паадчышчаць гразь. Паадчышчаць адзенне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уплю́хацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Запырскацца чым‑н.; запэцкацца. Уплюхацца ў гразь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́квацацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Вымазацца, запэцкацца ў што‑н. Выквацацца ў гразь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́пацкацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Забрудзіцца, вымазацца. Выпацкацца ў гразь. Выпацкацца ў сажу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абшэ́рхнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Разм. Крыху прасохнуць, абсохнуць зверху, зацвярдзець (пра зямлю, гразь).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накарэ́лы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які засох на чым‑н. і ўтварыў корку. Накарэлая гразь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ча́ўкаць, -аю, -аеш, -ае; незак.

1. Утвараць пры жаванні, ядзе характэрныя гукі губамі і языком; есці, прыцмокваючы.

2. Утвараць гукі, характэрныя для хадзьбы па гразі; чвякаць.

Гразь чаўкала пад ботамі.

|| наз. ча́ўканне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пелатэрапі́я

(ад гр. pelos = гліна, гразь + тэрапія)

выкарыстанне для лекавых мэт гразяў і гразепадобных рэчываў; гразелячэнне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

błoto

н.

1. гразь;

~o uliczne — вулічная гразь;

(pieniądze) jak w ~o wrzucił — (грошы) выкінуў як у гразь;

zmieszać kogo z ~em — змяшаць каго з граззю;

stoczyć się w ~o — скаціцца ў балота (у гразь);

2. ~a мн. балоты;

~a pińskie — пінскія балоты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)