visitor [ˈvɪzɪtə] n. (to) госць; го́сця; наве́двальнік; наве́двальніца;

summer visitors да́чнікі, куро́ртнікі;

London is full of visitors. У Лондане поўна турыстаў.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

тагано́к, ‑нка, м.

Памянш.-ласк. да таган; невялікі таган. Стол застаўлены закускамі, гарэлкай, скварыцца на таганку яечня — не тоячыся, паказвае млынар, што госць жаданы. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

unasked [ˌʌnˈɑ:skt] adj. нязва́ны; незапро́шаны;

an unasked guest няпро́шаны госць;

She came to the party unasked. Яна прыйшла на вечарыну без запрашэння.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

атэ́ль, гатэ́ль

(фр. hôtel, ад hôle = госць)

гасцініца (звычайна ў замежных краінах).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

гастро́лі

(ням. Gastrolle, ад Gast = госць + Rolle = роля)

выступленне артыста або мастацкага калектыву (тэатра, ансамбля, аркестра, хору і інш.) у іншым горадзе, краіне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

патра́ўка, ‑і, ДМ ‑траўцы; Р мн. ‑травак; ж.

Абл.

1. Страва, яда. Патраўка была нецікавая. Госць і гаспадар пабоўталі трохі, лыжкамі і забракавалі яе. Колас.

2. Верашчака.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гость госць, род. го́сця м.;

в гости пойти́ у го́сці пайсці́;

в гостях быть у гасця́х быць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ганаро́вы, -ая, -ае.

1. Які карыстаецца пашанай; пачэсны.

Г. госць.

2. Які прысвойваецца за вялікія заслугі.

Ганаровая грамата.

3. Які выбіраецца ў знак павагі, пашаны.

Г. прэзідыум.

Г. акадэмік.

4. Які выражае гонар, праводзіцца ў знак павагі.

Ганаровая варта.

5. Які аказвае гонар каму-н.

Г. абавязак.

Ганаровая нічыя (якая не парушае годнасці).

|| наз. ганаро́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сёрбаць, -аю, -аеш, -ае; незак., што і без дап.

1. Есці вадкую страву або піць, прысмоктваючы.

С. зацірку.

2. Піць невялікімі глыткамі час ад часу.

Гаворачы, госць з апетытам сёрбаў кампот.

|| зак. вы́сербаць, -аю, -аеш, -ае; -аны.

|| аднакр. сербану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́ і сёрбнуць, -ну, -неш, -не; -ні (разм.).

|| наз. сёрбанне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наведнік, госць; бывалец, прыхадзень, візітант (разм.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)