worship2 [ˈwɜ:ʃɪp] v.

1. малі́цца; хадзі́ць у царкву́

2. пакланя́цца; го́рача любі́ць, абагаўля́ць;

worship God пакланя́цца Бо́гу

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

beseech

[bɪˈsi:tʃ]

v.t. -sought or -seeched, -seeching

го́рача прасі́ць; упро́шваць, малі́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

passionately

[ˈpæʃənətli]

adv.

1) па́лка, палымя́на

2) го́рача (каха́ць); нястры́мна, запальчы́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Ляле́біць ’песціць, даглядаць’ (Бяльк.). Да ляле́яць (гл.). Зычны ‑б‑ замест ‑й, відаць, пад уплывам польск. uwielbićгорача любіць’, ’пакланяцца’ ці бел.вяле́біць (параўн. ст.-бел. велбити, вельбити ’славіць, праслаўляць’, ’велічаць, узвялічваць’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

verhmmeln

vt ве́льмі (го́рача) любі́ць; ве́льмі (залі́шне) расхва́льваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

нижа́йше нареч. превосх. ст. ні́зка;

нижа́йше кла́няться ні́зка кла́няцца;

нижа́йше благодари́ть шчы́ра (го́рача) дзя́каваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

бестрыво́жны, ‑ая, ‑ае.

Які не ведае трывог. У бестрывожнае юнацтва Падзьмула горача вайна, І давялося мне спазнацца З трывогай — грозная яна. Ляпёшкін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прыкушмэ́рыцца ’падхадзіцца, упыніцца з дамашняй работай’ (стаўб., Жд. 2). Прэфіксальнае ўтварэнне ад незафіксаванага *кушмэ́рыцца, фанематычнага карэляту кушма́рыцца ’гуляць з агнём; важдацца’ (стаўб., Нар. сл.), зваротнага ад *кушмэ́рыць, параўн. кушме́рыцьгорача напальваць печ’ (гл.). Усе да кухма́рыць/кухма́рыцца (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

апладзі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак.

Пляскаць у далоні (у знак ухвалы або прывітання). Гледачы горача апладзіравалі артыстам, доўга не даючы ім пайсці са сцэны. Рамановіч.

[Ад фр. applaudir.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

gorąco

I

горача; спякотна;

gorąco mi — мне горача;

było gorąco перан. было горача;

na gorąco — а) у гарачым выглядзе (пра страву); б)тут жа; адразу ж; не марудзячы, безадкладна;

wiadomości na gorąco — свежыя (гарачыя) навіны;

II н.

гарачыня, спёка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)