наспе́ць I сов., прям., перен. назре́ть;
ві́шні ўжо ~пе́лі — ви́шни уже́ назре́ли;
пыта́нне ~пе́ла — вопро́с назре́л
наспе́ць II сов., обл. насти́чь, насти́гнуть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
капно́дый
(н.-лац. capnodium)
сумчаты грыб сям. капнодыевых, які развіваецца на лісці дуба, ліпы, яблыні, слівы, вішні.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
недаспе́лы, ‑ая, ‑ае.
Які не зусім паспеў. Недаспелыя вішні. □ Сонца млела над намі, жартавала рачушка, кланялася нам недаспелае жыта з таго берага. Нікановіч. // перан. Разм. Які не дасягнуў сталасці. — Ці мала робяць недаспелыя юнцы небяспечнага, захапіўшыся ружовай рамантыкай. Машара.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пасынкава́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад пасынкаваць.
2. у знач. прым. Пазбаўлены лішніх парасткаў, пасынкаў. Пасынкаваныя кусты чарнаягаднага паслёну далі вялікую адмену ад непасынкаваных. Колькасна іх было, праўда, менш, але затое яны былі як вішні велічынёю. Дубоўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лаўраві́шня, ‑і; Р мн. ‑шань; ж.
Паўднёвае вечназялёнае дрэва ці куст сямейства ружакветных з пахучым лісцем і пладамі, якія нагадваюць вішні. Ліне добра было відаць адсюль мора. Цяпер яго засцілі акуратна абстрыжаныя, падобныя на стажкі сена, кусты лаўравішні. Хомчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
артапірэ́нія
(н.-лац. arthopyrenia)
накіпны сумчаты лішайнік сям. плеяспоравых, які расце на кары дуба, вольхі, ліпы, вішні, таполі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
какамі́цэс
(н.-лац. coccomyces)
сумчаты грыб сям. эўфацыдыевых, які развіваецца на лісці вішні, чарэшні, слівы, на раслінных рэштках.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Мясцовая звычайная (сорт вішні) 3/104—105 (укл.), 134; 7/344
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
гібры́д
(лац. hibrida, ад гр. hybris, -idos = кровазмяшэнне)
жывёліна або расліна, выведзеная шляхам гібрыдызацыі (напр. г. вішні і чарэшні).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
арнітахары́я
(ад арніта- + -харыя)
разнос пладоў, насення і спораў птушкамі, напр. жалудоў і арэхаў сойкамі, насення рабіны, вішні, маліны драздамі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)