вішні - Пошук

Ві́шні

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Вішні (в., Касцюковіцкі р-н) 5/504 (к.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Вішні (в., Лёзненскі р-н) 6/349, 350 (к.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ві́шня

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Ві́шня

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заглядзе́нне, -я, н. (разм.).

Пра тое, на што можна заглядзецца, чым можна залюбавацца.

Цвітуць вішні — адно з.!

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зацукрава́ць сов. заса́харить;

з. ві́шні — заса́харить ви́шни

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насто́яцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -то́іцца; зак.

Утварыць настой, настойку.

Чай не паспеў н.

Вішні настояліся.

|| незак. насто́йвацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паабдзёўбваць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ае; -аны; зак., што.

Абдзяўбці з усіх бакоў або ўсё, многае.

Птушкі паабдзёўбвалі вішні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

марэ́ль, ‑і, ж.

Гатунак вішні.

[Іт. amarello.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Verbum