му́сіць, му́шу, му́сіш, му́сіць; незак.

1. Быць абавязаным зрабіць што-н.

Я мушу прызнаць сваю памылку.

2. у форме інф., у знач. пабочн. сл. Мабыць, напэўна, відаць.

Ты, м., не снедаў яшчэ.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

няя́сны, -ая, -ае.

1. Які дрэнна відаць, не вылучаецца сваімі контурамі.

Няясныя абрысы гор.

2. Які ледзь чуваць.

Няясныя словы песні.

3. Не зусім зразумелы, невыразны.

Н. намёк.

|| наз. няя́снасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ГО́ЛУБ

(лац. Columba),

сузор’е Паўднёвага паўшар’я неба. Простым вокам відаць да 40 зорак, 5 з іх ярчэй 4-й зорнай велічыні. Адлегласць ад Сонца 150 светлавых гадоў. На тэр. Беларусі відаць у студзені—лютым. Гл. Зорнае неба.

т. 5, с. 325

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

здава́цца², здаю́ся, здае́шся, здае́цца; здаёмся, здаяце́ся, здаю́цца; незак.

1. гл. здацца².

2. у знач. пабочн. сл. здае́цца, здава́лася. Як быццам, нібыта, відаць.

Здаецца, Вас, калега, можна павіншаваць.

Гэтаму дажджу, здавалася, не будзе канца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заме́тно

1. нареч. прыме́тна, разг. прыкме́тна;

2. безл., в знач. сказ. прыме́тна, разг. прыкме́тна, віда́ць;

там ничего́ не́ было заме́тно там нічо́га не было́ прыме́тна (прыкме́тна, віда́ць);

3. вводн. сл. віда́ць; (явно) відаво́чна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

join​1 [dʒɔɪn]n. стык; шво; злучэ́нне;

The join couldn’t be seen. Стыку не было відаць.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

widnieć

widnie|ć

зак. відаць;

w dali ~je szkoła — воддаль відаць школа

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

очеви́дно

1. нареч. відаво́чна, я́ўна; см. очеви́дный;

2. в знач. вводн. сл. віда́ць, відаво́чна, напэ́ўна;

3. безл., в знач. сказ. відаво́чна, віда́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

відно́¹, безас., у знач. вык.

1. Пра наяўнасць дастатковага святла, асвятлення дзе-н.

На вуліцы ўжо было в.

2. Тое, што і відаць (у 1 і 3 знач.).

З-за пылу было не в. дарогі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

яно́¹, нескл., н. (разм.).

1. Ужыв. ў знач. займенніка «гэта».

Яно і відаць.

Так яно і выйшла.

2. Ужыв. ў знач. ўзмацняльнай часціцы.

Яно добра пасядзець у цяньку.

Вось яно што! (вось, значыць, у чым справа!).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)