заме́тно

1. нареч. прыме́тна, разг. прыкме́тна;

2. безл., в знач. сказ. прыме́тна, разг. прыкме́тна, віда́ць;

там ничего́ не́ было заме́тно там нічо́га не было́ прыме́тна (прыкме́тна, віда́ць);

3. вводн. сл. віда́ць; (явно) відаво́чна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)