1. (высунуцца за межы чаго-н.) vórspringen*vi (s); (her)vórstehen*vi;
2. (выгнаць) hináusstoßen*vt, hináusdrängen vt (у напрамку ад таго, хто гаворыць); heráusstoßen*vt, heráusdrängen vt (у напрамку да таго, хто гаворыць);
3.разм. (выганяць) heráusschmeißen*vt; zéigen, wo der Zímermann das Loch gelássen hat
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
прасу́нуцца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; зак.
1. Прайсці, пралезці куды‑н. праз што‑н.; высунуцца. Межавыя палявыя слупы залезлі аж на .. [дарогу] — ледзьве з драбінамі льга прасунуцца.Чорны.Закалыхалася заслона і ў шчыліну прасунулася галава Параскі Бурцавай у вянку з васількоў.Хадкевіч.
2. Сунучыся, перамясціцца на нейкую адлегласць. Лявон з усяе сілы націснуў на педаль. Заскрыгаталі тармазы. Яшчэ імгненне — колы прасунуліся па жвіры.Хадановіч.Выкідваючы пярэднія ногі, конь тузануўся ў адзін бок, у другі, прасунуўся крокі два на жываце і, выбіўшыся з сіл, зноў лёг на бок і адкінуў галаву.Сіняўскі.//перан.Разм. Павольна прайсці, праехаць, праплысці. У часе глыбокага Сцёпкавага разважання па вуліцы прасунуліся дзве чорныя постаці.Колас.Толькі на рацэ дзе-нідзе прасунецца лодка ля аеру ды данясецца з гарода галасістае жаночае «а-а-кыш-кыш-кыш».Ваданосаў.
3. Прайсці ўперад у напрамку да чаго‑н. Пан Крулеўскі аддаў батальёну загад прасунуцца глыбей у лес і заняць новыя пазіцыі.Колас.Дрызіна зноў рушыла, зноў адкрыла шквальны агонь, але прасунулася недалёка.Кулакоўскі.
4.перан.Разм. Дабіцца выгаднага становішча, прыстасоўваючыся, хітруючы; пралезці. Прасунуцца ў начальства.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)