распра́віць aus¦einánder fálten vt, glätten vt; geráde bíegen* vt (выпрастаць, разагнуць); récken vt, strécken vt (рукі, ногі)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

áufrichten

1.

vt

1) падыма́ць, вы́прастаць

2) будава́ць, устана́ўліваць

2.

(sich)

1) падыма́цца, выпро́ствацца

2) падбадзёрвацца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

адагну́цца, ‑гнуся, ‑гнешся, ‑гнецца; ‑гнёмся, ‑гняцеся; зак.

1. Выпрастацца, стаць роўным. Цвік адагнуўся.

2. Разагнуўшыся, падняцца; выпрастаць спіну. Напісаўшы, [Аўдоля] уздыхнула з палёгкай, быццам гоні жыта зжала, ад постаці адагнулася. Крапіва. Выпусціўшы з рук лейцы, [Наста] доўга стаіць у пяску, — не можа адагнуцца. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́гнуць, ‑гну, ‑гнеш, ‑гне; зак., што.

1. Сагнуць дугою, надаць сагнутую форму. Выгнуць шыю. □ Саломку выгнуўшы дугою, Звісае колас над зямлёю. Колас. Конь.. выгнуў гужы і рвануў з усёй сілы. Баранавых.

2. Разм. Выпрастаць, разагнуць. Выгнуць бляху. Выгнуць умяціну на кузаве машыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пораспра́вить сов., разг.

1. (плечи и т. п.) вы́прастаць, вы́раўнаваць;

2. (разгладить) паразгла́джваць, паразраўно́ўваць;

3. прям., перен. (крылья) распасце́рці.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́правіць​I

1. (выпрастаць) geráde bíegen* vt;

2. (палепшыць) verbéssern vt, korrigíeren vt, beríchtigen vt;

вы́правіць ру́капіс ein Manuskrípt korrigíeren

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

разагну́ць, ‑гну, ‑гнеш, ‑гне; ‑гнём, ‑гняце; зак., каго-што.

Выпрастаць, распрастаць сагнутае. Рыбіна, схапіўшы жыўца на такой жарліцы, разагне мяккі кручок на канцы спіралькі і пачне сцягваць лёску пад лёд. Матрунёнак. Кавалак паслушна лёг на вызначанае яму месца на версе шліхты. Мужчыны разагнулі натруджаныя спіны і крыху адсапліся. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́раўняць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., што.

1. Тое, што і выраўнаваць. Выраўняць палатно дарогі. Выраўняць умяціны.

2. Разагнуць, выпрастаць. Выраўняць плечы.

3. Зрабіць прамым. Выраўняць шарэнгу. Выраўняць рэчышча.

4. Вярнуць што‑н. з нахіленага ў гарызантальнае ці вертыкальнае становішча. Выраўняць самалёт. □ Машыну павяло ўбок, на сосны. Ён паспеў крута выраўняць яе. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́править​I сов.

1. (выпрямить) вы́прастаць, мног. павыпро́стваць; (выровнять) вы́раўнаваць, мног. павыраўно́ўваць;

2. (бритву и т. п.) напра́віць, навастры́ць;

3. (исправить) вы́правіць, мног. павыпраўля́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распра́вить сов.

1. (выпрямить) вы́прастаць, мног. павыпро́стваць, вы́раўнаваць, мног. павыраўно́ўваць;

2. (разгладить) разгла́дзіць, мног. паразраўно́ўваць;

распра́вить морщи́ны разгла́дзіць маршчы́ны;

3. прям., перен. (крылья) распасце́рці, распраста́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)