rip2 [rɪp] v.

1. (і)рва́ць; (і)рва́цца;

I’ve ripped my skirt on a nail. Я парвала сваю спадніцу аб цвік.

2. зрыва́ць

let rip (at smb.) infml крыча́ць (на каго-н.), ла́яць (каго-н.)

rip off [ˌrɪpˈɒf] phr. v. infml : rip smb. off вымага́ць гро́шы, шантажы́раваць;

rip smth. off кра́сці, займа́цца плагія́там

rip up [ˌrɪpˈʌp] phr. v. (і)рва́ць на шматкі́/кава́лкі;

Kate ripped his photo into tiny bits. Кэт парвала яго фотакартку на дробныя кавалачкі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

claim

[kleɪm]

1.

v.

1) заяўля́ць прэтэ́нзію, прэтэндава́ць

2) дамага́цца

to claim one’s right — дамага́цца свайго́ пра́ва

3) сьцьвярджа́ць, упэ́ўніваць

to claim victory — заяўля́ць пра сваю́ перамо́гу

4) вымага́ць, патрабава́ць

2.

n.

1)

а) дамага́ньне, патрабава́ньне n.

an insurance claim — дамага́ньне адшкадава́ньня

б) зая́ва на страхо́ўку

2) прадме́т дамага́ньня, прэтэ́нзіі

3) цьве́рджаньне n.

- lay claim to

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

screw2 [skru:] v. круці́ць, шрубава́ць;

screw home зашрубо́ўваць да канца́

screw smth. out of smb. вымага́ць што-н. у каго́-н.;

screw into smb.’s favour уле́зці да каго́-н. у даве́р;

have one’s head screwed on the right way ≅ мець галаву́ на пляча́х

screw off [ˌskru:ˈɒf] phr. v. адкру́чваць; адкру́чвацца; адшрубо́ўваць; адшрубо́ўвацца

screw on [ˌskru:ˈɒn] phr. v. прыкру́чваць, прышрубо́ўваць

screw up [ˌskru:ˈʌp] phr. v.

1. закру́чваць, зашрубо́ўваць

2. змо́ршчваць (твар)

screw up one’s eyes прыжму́рвацца;

screw up one’s courage набра́цца адва́гі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

squeeze

[skwi:z]

1.

v.t.

1) ці́снуць, сьціска́ць

2) абдыма́ць, мо́цна прыціска́ць да сябе́

3) упіха́ць, упі́хваць

4) абцяжа́рваць, уціска́ць (пада́ткамі)

5) informal вымага́ць, выціска́ць

2.

v.i.

1) выціска́цца

Sponges squeeze easily — Гу́бкі лёгка выціска́юцца

2) праціска́цца

3.

n.

1) по́ціск рукі

2) цясно́та, таўкатня́, ціскані́на f.

3) informal дамага́ньнне прыму́сам, шанта́ж -у́ m.

tight squeeze — цяжко́е стано́вішча

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

squeeze2 [skwi:z] v.

1. сціска́ць, ці́снуць; выціска́ць; выду́шваць;

squeeze smb.’s hand мо́цна сці́снуць каму́-н. руку́;

squeeze one’s finger прышчамі́ць па́лец;

squeeze a tear вы́ціснуць слязу́;

squeeze money out of smb. вымага́ць гро́шы ў каго́-н.

2. упіха́ць, уціска́ць; уціска́цца; праці́сквацца;

squeeze one’s way through the crowd праціска́цца праз нато́ўп;

squeeze one’s hand into a glove з ця́жкасцю наця́гваць пальча́тку

squeeze smb. dry вы́ціснуць усё з каго́-н.

squeeze up [ˌskwi:zˈʌp] phr. v. : squeeze up against smb. прыці́снуцца да каго́-н.;

Squeeze up a bit more! Пацясніцеся крыху!

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

swear

[swer]

1.

v., swore or (Archaic) sware, sworn, swearing

2.

v.i.

1) бажы́цца

2) прысяга́ць

to swear an oath — дава́ць прыся́гу, прысяга́ць

3.

v.t.

1) браць прыся́гу, вымага́ць абяца́ньне

Members of the club were sworn to secrecy — Сябры́ клю́бу прысяга́лі захо́ўваць таямні́цу

to swear a witness — прыве́сьці сьве́дку да прыся́гі

2) дава́ць абяца́ньне, ахвярава́цца

3) блюзьне́рыць; клясьці́ся, пракліна́ць

- swear by

- swear off

- swear in

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Жада́ць ’хацець нешта зрабіць, зычыць’ (ТСБМ). Рус. дыял. жада́ть ’тс’, укр. жада́ти ’жадаць, дамагацца’, польск. żądać ’тс’, в.-луж. žadać ’дамагацца, хацець’, н.-луж. žedaś ’жадаць’, чэш. žádati, славац. žiadať ’дамагацца, жадаць’, балг. жадувам ’хацець’, макед. жеднее ’тс’, серб.-харв. же́ђати, жѐднети ’моцна хацець’, славен. žéjati ’хацець’. Ст.-слав. жѧдати ’мець смагу; моцна хацець’, ст.-рус. жадати ’тс’. Гэта значэнне замацавалася ў рус. мове за другаснай формай гэтага ж дзеяслова — стараславянізмам жаждаць. У бел. і ўкр. для перадачы такога значэння замацаваўся дзеяслоў прагнуць, прагнути. Гэта адзначыў ужо Бярында (36), перакладаючы жадаю ’прагну’. За дзеясловам жада́ць, жадати асталося значэнне ’моцна хацець’, суадноснае са значэннем рус. желать, якое не мае бел. і ўкр. паралелей, што ўказвае на магчымасць пэўнай семантычнай кантамінацыі. Пры станаўленні значэнняў слова жада́ць на бел. (і ўкр.) мову мела, відаць, уздзеянне польск. żądać, што адлюстравалася ва ўкр. жадати ’моцна хацець, вымагаць’ (як і ў польск.). Апошняе адценне не замацавана ў бел., дзе развілося спецыфічнае адценне значэння ’зычыць, выказваць добрыя пажаданні’. Прасл. *žęd‑ (з насавым інфіксам цяп. ч.) параўноўваецца з літ. gedáuti ’жадаць чагосьці, імкнуцца да чагосьці’, gedė́ti ’імкнуцца, тужыць’, а таксама шэрагам форм і.-е. моў з іншымі ступенямі чаргавання галосных. І.‑е. корань, відаць, *g​hedh‑ ’прасіць, хацець’. Фасмер, 2, 33; Скок, 3, 675; Махэк₂, 721; Брукнер, 663; Покарны, 1, 448. Траўтман (82), Фрэнкель (144) суадносяць літ. словы са слав. *žьdati ’чакаць’, якое ў Покарнага (1, 426–427) трапляе ў іншы корань *gheidh‑ з тым жа значэннем ’жадаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

demand

[dɪˈmænd]

1.

n.

1) патрабава́ньне n.; вымо́га f., вымага́ньне, дамага́ньне n.

2) патрэ́ба f.

I have many demands on my time — У мяне́ шмат спра́ваў

3) Econ. по́пыт, за́пыт -у m., запатрабава́ньне n.

to be in great demand — быць у вялі́кім по́пыце

This article is in demand — на гэ́ты тава́р ёсьць по́пыт

demand and supply — по́пыт і прапано́ва

2.

v.

1) дамага́цца; патрабава́ць

2) вымага́ць, патрабава́ць

3) выкліка́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

цягну́ць

1. zehen* vt (за што-н. an D); schlppen vt, schlifen vt (валачы);

цягну́ць кана́т ein Seil zehen*;

2. (павольна гаварыць, спяваць і г. д.) dhnen vt;

цягну́ць сло́вы Wrte dhnen;

3. (марудна рабіць) zögern vt, verzögern vt; in die Länge zehen*;

цягну́ць спра́ву ine Sche in die Länge zehen*, ine Sche auf die lnge Bank scheben*;

4. (патрабаваць, вымагаць) erprssen vt;

5. безас. (адчуваць патрэбу):

яго́ ця́гне er hat Lust, er fühlt sich hngezogen; ihn verlngt (да чаго-н. nach D);

яго́ ця́гне на сон er ist schläfrig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

тре́бовать несов.

1. патрабава́ць; (настойчиво) вымага́ць; (добиваться) дамага́цца;

тре́бовать по́мощи патрабава́ць дапамо́гі;

тре́бовать объясне́ний патрабава́ць (дамага́цца) тлумачэ́нняў;

он сли́шком мно́го тре́бует ён ве́льмі шмат патрабу́е (вымага́е);

2. (нуждаться в чём-л.) патрабава́ць (чаго); быць патрэ́бным (для каго, для чаго і каму, чаму); мець патрэ́бу (у чым);

э́то де́ло тре́бует большо́го о́пыта гэ́та спра́ва патрабу́е вялі́кага во́пыту;

больно́й тре́бует абсолю́тного поко́я хво́раму (для хво́рага) патрэ́бны абсалю́тны спако́й;

расте́ние тре́бует ухо́да раслі́не патрэ́бен до́гляд, раслі́на патрабу́е до́гляду;

3. (вызывать) выкліка́ць; (звать) зваць; клі́каць;

его́ тре́бует нача́льник яго́ выкліка́е нача́льнік;

меня́ тре́буют домо́й мяне́ клі́чуць (заву́ць) дамо́ў; см. потре́бовать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)