пали́ть​I несов.

1. (обжигать тушу, ворс и т. п.) смалі́ць;

пали́ть гуся́ смалі́ць гусака́;

2. (жечь, сжигать) разг. палі́ць;

со́лнце пали́т со́нца па́ліць;

3. перен. палі́ць, пячы́;

пали́ла жа́лость пёк жаль.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

fleece

[fli:s]

1.

n.

1) шэ́рсьць, поўсьць f., руно́ аве́чкі, аве́чая во́ўна

golden fleece — залато́е руно́

2) ко́лькасьць во́ўны, настры́г з аднае́ аве́чкі

3) мя́ккі (шаўкаві́сты) ворс, начо́с -у m., ткані́на з такі́м во́рсам

2.

v.t.

1) стры́гчы (аве́чку)

2) informal абдзіра́ць, рабава́ць, ашу́кваць

3) абраста́ць во́ўнай

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

шо́рсткі, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае нягладкую паверхню; шурпаты. Уздоўж плота разасланым палатном ляжаў тратуар: асфальт быў шэры і шорсткі, як каровін язык. Адамчык. Дуб лугавы. Сланечнік з лісцем шорсткім. Пысін. // Не эластычны, не мяккі, агрубелы, жорсткі (пра скуру, а таксама пра часткі цела, пакрытыя такой скурай). Рука ў .. [Балюты] была цёплая, цвёрдая і шорсткая — у дробных белых пісягах. Пташнікаў. // Які мае грубую, калючую паверхню або ворс; колкі навобмацак. А .. [Зося], тручыся шчакою аб шорсткі шынель, усё паўтарала тое ж самае. Карпаў. Дотык.. [дзядзькавай] калючай шорсткай барады я, здаецца, і цяпер адчуваю на сваім твары. Дамашэвіч. // Калючы, цвёрды. Снег не здаваўся такім мяккім, як раней, а шорсткім і грубым. Асіпенка. Цёплы снег увесь у цёмных крапках, Шорсткі, наздраваты і тугі, Ціха асядае. Толькі ў шапках Журацца далёкія стагі. Грахоўскі.

2. перан. Рэзкі, рашучы; з цвёрдым характарам. [Андрэенка] быў энергічны, шпаркі ў рашэннях, часам шорсткі і гарачы, аднак да першага сакратара ставіўся з павагай. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стры́гчы, стрыгу, стрыжэш, стрыжэ; стрыжом, стрыжаце, стрыгуць; пр. стрыг, ‑ла; незак., каго-што.

1. Зразаць. падрэзваць ножкамі, машынкай (валасы, шэрсць і пад.). Стрыгчы шэрсць. Стрыгчы бараду. □ Летам гаспадар прыбірае валасы пад капялюш, а зімою стрыжэ коратка. Бажко. // Зразаць, падразаць каму‑н. валасы, шэрсць. У школе ёсць машынка. На школьным дварэ ў часе перапынку стрыжэ настаўнік сваіх маленькіх вучняў. Колас. Проста дзівы творыць электрычнасць: нават кароў доіць і авечак стрыжэ... Якімовіч. // Падразаць, караціць траву, галінкі і пад. У старажытным парку ўлетку стрыгуць газоны. Грачанікаў. // Спец. Падразаць, падраўноўваць ворс на тканіне. Стрыгчы бобрык.

2. Падразаць валасы якім‑н. спосабам; стрыгчыся. Стрыгчы валасы пад бокс.

•••

Стрыгчы вачамі — наглядваць на каго‑н., кідаць позіркі на каго‑н. Сват Рыгорка стрыг вачамі, стараючыся непрыкметна кінуць позіркі на маладуху, улавіць яе настрой. Дуброўскі.

Стрыгчы вушамі — паводзячы вушамі, прыслухоўвацца (пра коней, зайцаў).

Стрыгчы купоны — жыць на рэнту, на працэнты з каштоўных папер.

Стрыгчы ўсіх пад адзін грэбень — раўняць усіх у якіх‑н. адносінах, падганяць пад адно.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

hair

[her]

1.

n.

1) во́лас -а і -у m.; валасо́к -ка́ m.

2) валасы́ pl.

to have one’s hair done — зрабі́ць фрызу́ру

to cut one’s hair — падстры́гчы валасы́

3) поўсьць, шэрсьць f. (жывёліны); ворс -у m.

4) валаскі́, варсі́нкі (на расьлі́нах)

2.

adj.

валася́ны; зро́блены з валасо́ў

•

- make one’s hair stand on end

- split hairs

- tearone’s hair

- to a hair

- not to turn a hair

- within a hair’s breadth

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

pile

I [paɪl]

1.

n.

1) сьці́рта f.; шта́бель -я m.; стос, стус -а m. (папе́ры, кні́гаў); шу́рка (дро́ваў)

pile of wood — шу́рка дро́ваў

2) ку́ча f.

pile of dirt — ку́ча зямлі́

3) informal мно́ства n., про́цьма f.

a pile of work (dishes) — мно́ства пра́цы (по́суду).

4) Electr. батарэ́я f.

2.

v.

склада́ць у сьці́рты, шу́ркі; ськіда́ць на ку́чу

to pile up — намята́ць, нано́сіць го́рбы (сьне́гу, пяску́)

II [paɪl]

n.

1) во́рс -у m. (на аксамі́це, ваўня́най ткані́не)

2) то́нкі, мя́ккі во́лас або́ пух

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

włos

м.

1. волас; валоссе;

~y krótkie — кароткія валасы;

2. ворс;

~y anielskie — дожджык (ёлачнае ўпрыгожанне);

ani na włos! — ані на волас!;

głaskać kogo pod włos — гладзіць каго супроць шэрсці;

~y jeżą (stają dęba) na głowie — валасы дыбам становяцца;

i włos ci z głowy nie spadnie — і волас з тваёй галавы не спадзе;

o mały włos — за невялікім; на волас

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Haar

n -(e)s, -e во́лас, валасі́на; зборн. валасы́; по́ўсць; ворс

das ~ wáchsen* lássen* — адпуска́ць валасы́

die ~e wáschen* [trócknen, färben] — мыць [сушы́ць, фарбава́ць] валасы́

die ~e máchen — прычэ́свацца

◊ sich in die ~e geráten* — (па)свары́цца

sie gléichen* sich aufs ~ — яны́ падо́бны адзі́н да друго́га як дзве кро́плі вады́

um ein ~ — на валасо́к, ледзь

um kein ~, nicht um ein ~ — ні на валасо́к, ні на ёту

sich wégen etw. (G) kéine gráuen ~e wáchsen* lássen* — не хвалява́цца нако́нт чаго́-н., не браць чаго́-н. да галавы́

kein gútes ~ an j-m lássen* — разбіра́ць каго́-н. па ко́стачках

~e auf den Zähnen háben — ≅ быць зуба́стым

er hat ihm kein ~ gekrümmt — ён і па́льцам яго́ не крану́ў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Strich

m -(e)s, -e

1) ры́са, штрых; паласа́

éinen ~ zíehen* — праве́сці ры́су

éinen Strich durch etw. máchen — скасава́ць [перакрэ́сліць] што-н.

j-m éinen ~ durch die Réchnung máchen — разла́джваць [касава́ць] чые́-н. пла́ны

éinen ~ drúnter máchen — падве́сці ры́су, паста́віць кро́пку, пако́нчыць з чым-н.

2) паласа́

ein ~ Wald — паласа́ ле́су

3) праця́жнік

4) пералёт (птушак)

5) ворс (сукна)

◊ j-m gégen den ~ über das Fell fáhren* — пагла́дзіць каго́-н. супро́ць шэ́рсці

j-n auf dem ~ háben — мець зуб на каго́-н.

das geht mir gégen den ~ — гэ́та паруша́е мае́ пла́ны, гэ́та мне не да спадо́бы

éinen ~ háben — быць нападпі́тку [пад му́хай]; быць прыдуркава́тым

auf den ~ géhen* — разм. пайсці́ на пане́ль, заня́цца прастыту́цыяй

nach ~ und Fáden — як ма́е быць, грунто́ўна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)