włosień

м.

1. конскі волас;

2. заал. трыхіна (Trichinella spiralis)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

манатры́хі

(ад мана- + гр. thriks, -ichos = волас)

бактэрыі з адным палярна размешчаным жгуцікам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Ворс, ворса (БРС, КТС, Нас., Касп.) ’адходы воўны пры часанні ў выглядзе асобных кароткіх валокнаў’ (Влад.); ’мяккая воўна’ (Мядзв.). Рус. ворс, укр. ворс. Відавочна, сумеснае ўсходнеславянскае запазычанне са ст.-перс. vars ’волас’; параўн. таксама авест. varǝsa ’волас’, н.-перс. gars ’тс’, роднаснае рус. волос (Фасмер, 1, 355; Шанскі, 1, В, 169; Брукнер, 627). З слав. запазычана літ. varsà ’жмут шэрсці, валасоў’ (Буга, KS, 199; Скарджус, Slav., 233).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

перытры́хі

(ад перы- + гр. triks, -ichos = волас)

бактэрыі з жгуцікамі, размешчанымі па ўсёй паверхні клеткі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

амфітры́хі

(ад амфі- + гр. thriks, -ichos = волас)

бактэрыі з двума жгуцікамі, размешчанымі палярна на канцах клеткі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

эпіля́цыя

(фр. epilation, ад лац. ex = з + pilus = волас)

выдаленне валасоў з лячэбнай або касметычнай мэтай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Валасе́нь 1 ’пухір на пальцах, хвароба’ (Нас.). Насовіч тлумачыць, што хвароба названа так таму, што яе выклікае быццам бы чарвяк, падобны да воласа (Нас., 65).

Валасе́нь 2 ’хвароба’. Гл. валаснік 1.

Валасе́нь 3 ’нітка або жылка ў вудзе’ (бых., КЭС), валаснік ’тс’ (Гарэц.). Да волас, з якога робіцца такая жылка.

Валасе́нь 4 ’моцная высокая трава’ (Маш.), валасень, валасняк ’расліна, Hieracium pilosella L.’. Да волас.

Валасе́нь 5 ’від чарвяка, Nematomorpha, Gordiacea’ (КЭС). Назва дадзена за валасападобнае цела (БелСЭ, 2, 567).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

horsehair

[ˈhɔrsher]

1.

n.

1) ко́нскі во́лас

2) матэрыя́л з ко́нскага во́ласу

2.

adj.

з ко́нскага во́ласу, напха́ны ко́нскім во́ласам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

włos

м.

1. волас; валоссе;

~y krótkie — кароткія валасы;

2. ворс;

~y anielskie — дожджык (ёлачнае ўпрыгожанне);

ani na włos! — ані на волас!;

głaskać kogo pod włos — гладзіць каго супроць шэрсці;

~y jeżą (stają dęba) na głowie — валасы дыбам становяцца;

i włos ci z głowy nie spadnie — і волас з тваёй галавы не спадзе;

o mały włos — за невялікім; на волас

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

плюш

(ням. Plusch, ад лац. pilus = волас)

тканіна, у якой ворс радзейшы, але вышэйшы, чым у аксаміце.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)