Jáuchzer

m -s крык ра́дасці, ра́дасны во́кліч

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Акы́ч ’вокліч для адгону курэй’ (Дразд.), акыч(а) ’вокліч для адгону авечак’ (Дразд., Сцяшк., Арх. Бяльк.), а кʼіч ’тс’ (КСТ). Гл. акыз і акыш.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

браві́сіма

(іт. bravissimo)

вокліч, які азначае найвышэйшую ступень захаплення, пахвалы, адабрэння.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

alas [əˈlæs] interj. lit. (вокліч, які перадае засмучэнне, шкадаванне) на жаль; эх; ды дзе там

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

gee [dʒi:] interj.

1. AmE (вокліч здзіўлення) ого́! вось як!

2. но! (як панукванне коней)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

алё, выкл.

Вокліч, які ўжываецца ў час размовы па тэлефоне як адказ на тэлефонны выклік, у значэнні «слухаю», «слухайце», «каля тэлефона».

[Англ. hallo.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ціп-ці́п, выкл.

Вокліч, якім падзываюць курэй. Прытоіцца [хітрун] за плотам, нібы цень, І ціхенька курэй прыманьвае з гарода: «Ціп-ціп! Ціп-ціп!» Корбан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ша́йба, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

1. Падкладка пад гайку ці плешку шрубы ў выглядзе плоскага металічнага кольца.

2. Невялікі цяжкі гумавы дыск, які ўжыв. пры гульні ў хакей.

Шайбу! (вокліч хакейных балельшчыкаў, якія падахвочваюць ігракоў).

|| прым. ша́йбавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Кліч ’заклік, крык, вокліч’ (ТСБМ). Гл. клікаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

whoopee

[ˈhwʊpi:]

1.

interj.

во́кліч ра́дасьці, захапле́ньня

2.

n.

шу́мная гуля́нка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)