áufheitern

1.

vt (раз)весялі́ць

2.

(sich)

1) развесялі́цца

2) (па)ясне́ць

der Hímmel hat sich áufgeheitert — не́ба праясне́ла

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

tickle​2 [ˈtɪkl] v.

1. казыта́ць, ласката́ць; кало́цца; раздражня́ць;

My nose tickles. У мяне казыча ў носе.

2. прыно́сіць задавальне́нне; захапля́ць;

tickle one’s ears це́шыць слых

♦

be tickled pink infml мо́цна ра́давацца, быць у захапле́нні;

tickle smb.’s fancy infml забаўля́ць, весялі́ць каго́-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

заба́ва, ‑ы; Р мн. ‑баў; ж.

1. Гульня, пацеха. Гіо аднойчы выкаціў на двор.. колца і.. пачаў ганяць яго кіёчкам па двары. Іліко панура пазіраў на забаву паніча. Самуйлёнак. Не адрозніць, дзетвара, вас Ад тых кветак на паляне, Дзе вы будзеце ў забавах Разам лётаць з матылямі. Васілёк.

2. Тое, што забаўляе, пацяшае, весяліць. Гадзіннік служыў цікавай забавай для дзяцей Крушынскага. Бядуля. [Малыя] ідуць на месца, дзе іх чакаюць забавы — гушкалкі, .. цудоўная дашчакая горка, абабітая бляхай. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

entertain

[,entərˈteɪn]

v.t.

1) забаўля́ць, весялі́ць; пацяша́ць, займа́ць (ціка́вым)

2) прыма́ць гасьце́й

3) мець (заду́му), мець надзе́ю, прыя́зныя пачу́цьці

to entertain a hope of success — мець надзе́ю на ўда́чу

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

бла́зан і бла́зен, ‑зна, м.

Разм.

1. Пра непаўналетняга чалавека, хлапчука; блазнюк. [Старшыня:] — І хто гэта дазволіў, каб нейкі блазан, учарашняе дзіця, маё заслуж[а]нае імя няславіў і аўтарытэт падрываў? Быкаў.

2. Малады чалавек несур’ёзных паводзін. — Эт, блазан, ды і толькі! — абсек Дразда злосны Косця і пайшоў па вуліцы. Карпюк. // Той, хто сваімі паводзінамі любіць пацяшаць другіх. [Маша Славіку:] — Блазен! Калі-небудзь ты моцна пагарыш за свае дурныя жартачкі. Шамякін.

3. Уст. Асоба пры двары манарха ці феадала, якая павінна была весяліць гаспадара і гасцей. Покуль размову вялі яны з панам, блазан у бубен парнуў нечакана. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

belústigen

1.

vt це́шыць, весялі́ць, забаўля́ць

2.

(sich)

1.

(mit D) забаўля́цца (чым-н.)

2) (über A) здзе́квацца (з каго-н.), смяя́цца (з каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bawić

незак.

1. забаўляць, бавіць, весяліць;

bawić gości — забаўляць гасцей;

przestało bawić — надакучыла; абрыдла; перастала забаўляць;

2. быць; знаходзіцца; гасціць;

nie baw długo — не затрымлівайся; не баўся доўга

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Ну́дзіць ’прымушаць’ (Гарэц.), ’прымушаць; сумаваць; муціць’ (Нас.), ’цягнуць на ваніты, ныць’ (ТС), ’муціць; ныць, балець’ (Сл. ПЗБ), ’муціць, называць на ванітаванне’ (Бяльк.), ’занядбаць цела; цягнуць на ваніты’ (Нік. Очерки), нудзіць ’цягнуць на ваніты’ (Касп., Шат.), ну́дыты ’цягнуць на ваніты; сумаваць, маркоціць’ (Клім.), ну́дзяць ’сумаваць, маркоціцца’ (Чэрн.), укр. ну́дити ’мучыць, таміць; прымушаць; наводзіць сум; цягнуць на ваніты’, рус. нуди́ть ’прымушаць; турбаваць; мучыць; сумаваць; цягнуць на ваніты’, польск. nudzić ’не весяліць; ныць; марудзіць; маркоціць; муціць’, чэш. nuditi ’наводзіць нуду, маркоту’, славац. nudiť ’тс’, славен. nuditi ’прымушаць, прапанаваць, даваць’, серб.-харв. ну̏дити ’прапанаваць; частаваць’, макед. нуди ’тс’, балг. нудя ’прымушаць’. Прасл. *nuditi, паводле Махэка₂ (402), мела першапачатковае значэнне ’рабіць націск, прымушаць, прыгнятаць’; параўн. таксама Фасмер, 3, 88 (*nuditi < *nuda); Бязлай, 2, 229; Слаўскі, SOr, 18, 265; Жураўлёў, Этимология–1967, 112.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

beguile

[bɪˈgaɪl]

v.t.

1) ашу́кваць; зво́дзіць; падма́нваць

to beguile someone into doing something — ашука́нствам зму́сіць не́кага зрабі́ць штось

2) вы́маніць хі́трасьцю

3) забаўля́ць, займа́ць, весялі́ць

4) ба́віць, право́дзіць час

to beguile the tedious hours — ба́віць марко́тныя гадзі́ны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

cheer

[tʃɪr]

1.

n.

1) во́кліч заахво́чаньня

2) до́бры настро́й

to be of good cheer — быць у до́брым настро́і

3) весяло́сьць, бадзёрасьць, задаво́ленасьць, ра́дасьць f.

2.

v.

1) падбадзёрваць, заахво́чваць, весялі́ць; разьвесяля́ць, пацяша́ць

2) віта́ць, заахво́чваць прыя́знымі во́клічамі

•

- cheer up

- cheer up!

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)