Verbum

tickle​² [ˈtɪkl] v.

1. казыта́ць, ласката́ць; кало́цца; раздражня́ць;

My nose tickles. У мяне казыча ў носе.

2. прыно́сіць задавальне́нне; захапля́ць;

tickle one’s ears це́шыць слых

♦

be tickled pink infml мо́цна ра́давацца, быць у захапле́нні;

tickle smb.’s fancy infml забаўля́ць, весялі́ць каго́-н.